( RELACJA MIKRO - MAKROSTRUKTURA Podejście konwencjonalne Geneza struktury społecznej:
- jednostki,
- małe grupy,
- wielkie zbiorowości.
Relacje mikro - makrostruktury:
1) stanowisko holistyczne / koncepcja układów koncentrycznych P. Rybickiego- zakłada ona przynależność małych grup do makrostruktury. Ład makrostrukturalny warunkuje porządek mikrospołećznej grupy.SHBI®: w trzech sferach:
- w składzie grupy,
- w aspekcie kulturowym,
- w wymiarze organizacji społecznej.
Powołuje się tu celowo instytucje jako urządzenia społeczne,
2) stanowisko podkreślające pierwotność mikrostruktur - istota społecznego życia tkwi w zasadach ładu wytwarzanych przez mikroukłady zbiorowe# to właśnie one stanowią o charakterze więzi społecznych,
3) stanowisko podkreślające ważność społeczności lokalnych - podstawę ładu wewnętrznego w społecznościach lokalnych stanowi zajmowane terytorium i przestrzeń. Społeczność lokalna zapewnia realizację wszystkich potrzeb swoich
członków. Sp
łokalneyyykazują zwią
stoną
TEORETYCZNE UJĘCIA STRUKTURY SPOŁECZNEJ' Mikrosocjotbgiąstrukturalna — opiera się na ogólnej zasadzie emergencyjnojc Poziomy rzeczywistosci~Wvkazaia-sie miedzy sobą brakiem odrębne
ad siebie. Wielopoziomowość jest wynikiem emergencji.
Rzeczywistością społeczną rządzi metastruktura.
Właściwości i działanie mikrostruktur społecznych są zdeterminowane przez cechy i działanie nakrostruktur.
Struktury bliskiego i dalekiego dystansu prowadzą do odkrywania strukturalnych reguł. Wyjaśniają zasady porządku wewnątrzgrupowego, charakterystycznego dla całości-sirfHSSej-nikrostruktury społecznej, oraz zasady ładu wewnętrznego właściwego całościom społecznym w skali makro.
IInterakcyjne ujęcie struktury - operuje ono wizją życia społecznego, w którym jednostka nie /est uwikłana w strukturę, ale pozostaje wobec świata społecznego.
Jednostka jest wolnym i autonomicznym twórcą podmiotem swego życia i autorem konkretnych działań wykonywanych w świecie społecznym.
Jednostka jest także przedmiotem, obiektem za pośrednictwem którego dokonuje się realizacja sprawczej mocy obiektywnych sił społecznych.
Struktura ma charakter elastyczny, podlega zmianom wynikający* z aktywności podmiotowej ludzi.
Symboliczny interakcjonizm punktem wyjścia czyni interakcję społeczną
Symboliczny interakcjonizm przyjmuje, iż treścią życia społecznego są działania
podmiotowe.
Jednostka może przyjmować sobie wiele perspektyw, gdyż jednocześnie może należeć do rilku grup społecznych (np., rodziną grapa pracy, grupa wyznaniowa, itp.,).