HISTORIA DE ANTIQIJITATE RE GOJ# NORWAGrENSIUM. 4$
lingua yocamus Windir, gens pagana et Deo inimica, silyestris et inculta, vivens raptu, qui semper quidem rspinfs solebant infe-stare Daciam, tunc tamen prsecipue occasionem nacti de inquie-tudine' regni, incredibili multitudine advecti sunt in Daciam, 5 operientes faciem terrae morę locustarum. Quod cernens Magnus rex animo consternatus est, nam neque tempus habuit exercitum congregandi neque tutum putabat cum paucis contra tantam mul-titudinem dimicare, et intolerabile* videbatur vastari regionem in prasentia sui. In hac ergo mentis angustia posito rege5 fertur 10 nocte 8ubsequenti apparuisse beatum Olarum patrem ejus et4 monuisse eum in Deo spem ponere, facile ei esse dare victoriam non minus in paucis quam in pluribus, oportere eum in crastino ad bellum procedere, Dei miseratione victoriam non defuturam. Hac ergo yisione confortatus rex Magnus in crastinum viriliter 15 processit ad proelium, subsequens vexillum, quod patris qus fue-rat, tenens manu bipennem ejusdem, quae et ibi confracta est et modo servatur in Nidrosiensi eccleBia. Major itaque ruit in ho-stem, plurimos prostravit, ceteros turpiter Deo auxiliante in fu-gam convertit. Hoc proelium gestum est in loco, qui dicitur 20 Luirscogs-heithr. Variis deinde conflictationibus inter se agen-tes Magnus et Sveino plura proelia gesserunt in diyersis locis, quorum maxima ista fuerunt: apud Helganes unum, aliud apud
1 AK. inqvietudini S. ’ AK. intollerabde 8. *AS. rep K. 4Kindskyder ei.
incolitur, qui olim dicti sunt Wandali (M. G- Ser. YI, 630), Sigiberti continuatio yalcennensis: Yieelinus Wandalorum apoBtolus (M. G. Ser. VI, 460).
6. rex] cfr. Agrip 58—59: „Ma/gnus hafjń sca/mmo a{>r uitorjł af oc fvrir fm litinn ui{)bnnab oc ęttaj>esc af lijilaysi oc biosc j>° sem hann matti til uif>rtoco. Enn of nottena er hann scvldi ber-iasc of morgvnenn oć harnum nar otti mikil a rafii sino. {ja birtisc bonum fa^er bana i drarmi oc baf> hann ecki ottasc, sag(u bonum at hann scvldi sigr ninna oc sya gafsc“. Selye Kampen Bkildres eftei1 en nkjendt Kilde.
19. Hoc proelium] cfr. Agrip 59: Martosc f>eir urn morgonen
a heifń fieiri er Hlrrscogs heff>r heiter. er ligr uip Skotborgarw. Det sidste (urigtige) Tillseg er laant fra srfyigende Kilde.
22. Helganes] smł. Hskr. 541.
4