80 W. Budzyński, W. Szempliński
Ze względu na niską wartość technologiczną mąki pszenica angielska nie ma wjeL szego znaczenia w uprawie. Jest gatunkiem klimatu oceanicznego o wysokiej pu ności, uprawianym na niewielką skalę.
Rys. 2.3. Kłosy pszenicy: a - pszenica samopsza (Triticum monococcum), b - pszenica płaskurkai (Triticum dicoccum), c - pszenica angielska (Triticum lurgidum var. phirianum), d - pszenica angielska (Triticum turgidum var. pseudomirabile) (Szempliński)
Pszenica twarda {Triticum durum) jest gatunkiem współcześnie uprawianym if ograniczonym obszarze (rys. 2.4). W światowej skali zajmuje mniej niż 10% powierzchni obsiewanej pszenicą. Uprawia się ją głównie na stepowych obszara^ Azji, Ameryki, Australii i Afryki, gdzie suchy i gorący klimat oraz niedostatek wody ograniczają uprawę pszenicy zwyczajnej. Ma źdźbło pod kłosem przeważni wypełnione, a po wykłoszeniu często wygięte. Przekrój kłosa jest kwadratów)! osadka niełamliwa, ości długie i zazwyczaj wyprostowane. Plewy ma twarde,; kil szeroki i wyraźny od szczytu do podstawy, ząbek krótki. Wykształca pięciokwiatog we kłoski, z czego 3-4 zawiązują ziarniaki. Plewka dolna jest wygrzbiecona i mocno obejmuje ziarniak, który w przekroju poprzecznym jest trójkątny, bocznie spłasz-