DSC41

i

i

m

petitu glebowego. Następuje wówczas wymywanie zasad i rtkh gleby, w związku z czym w podglebiu pozostaję\ kwarcowy. Przy wysokim poziomie wód gruntowych wzr_a8? ' surowej próchnicy (torfu), co prowadzi do powstania zbiorow* bagiennym (ryc. %    -    !*9“™

Ryc, 40, Zmienno^ pokrojów sosoy rosnącej w rożnych warunkach siedliskowych o nąjhanincj suchych (I) do najbardziej wilgotnych (7) (Ellenberg 1986)    ^{a Sle}dli^

Pod względem florystycznym roślinność borów jest na ₀g^

W runie przeważają krzewinki o mięsistych owocach oraz mchy, tyj_ei \ również roślin kłączowych, rosnących w miękkim gruncie, pokryty^ warstwą mchu i igliwia.    ||

Lasy iglaste z klasy Vaccmio-Piceetea tworzą zbiorowiska borów wych i mieszanych z przewagą sosny zwyczajnej (związek Dicranol1 oraz bory iglaste z dominacją świerka, jodły i kosówki (związek Piceion2 = VacciniO'Piceioń). Lasy ze związku Dicrano-Pinion, zwane borami śjg wymi i mieszanymi, są rozpowszechnione na niżu. Pojawiają się na B i średnio żyznych glebach, gdzie sosna znajduje optymalne warunki rozwoi Drzewa liściaste, takie jak buk i dąb, jeśli występują, to zajmują najwyżej miq. sce w warstwie podrostu. Warunki wilgotnościowe w obrębie tej grupy9 łów są zróżnicowane. Z jednej strony są to bardzo suche siedliska, fi graniczące przestrzennie z murawami piaskowymi (klasa Koelerio ■

-Corynephoretea canescentis syn. Sedo-Scleranthetea), z drugiej zaś siedli bardzo wilgotne, graniczące z torfowiskami wysokimi (klasa ■Sphagnetea). Na podłożu zasobniejszym tworzą się bory sosnowe mieszam gdzie udział drzew liściastych i iglastych w drzewostanie jest czasem m rzędny. Tam też pojawia się bogate podszycie i runo złożone przede wszystka z gatunków właściwych dla borów, ale także z roślin właściwych dlazi» wisk lasów liściastych (klasa Querco-Fagetea). Bogate dno lasu uniemożliw odnawianie się sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris). Utrzymuje się ona w tali