>grzanitt tworzy Ułv rarstwy dolną j śro,ty oru, a na wierzchu im czasie dyfuzja w ^1Ł strącającego i
magane jest uzyskaj ■ylączonynń w gp^
:h, W klasycznej meto. yzację, prowadzimy ^ ina prowadzić na dwa obecności soli metalu rze odpowiedniej soli i obrazu dodajmy, że ż możliwe na drodze metodami rekomtó-nometioniną na eta-
3 się sole rtęci/ która iłek. Stosowane od-rówtueź pochodne dane tu związki są jest wprost niewy-mikroskopijnych L
, KzPlGij.) platyna vych. Z; resztami cation uranylowy jpę stanowią lfflt-lejtuicajf pozwą-pulame staje się 856 elektronówl ^ -wanego zwykl? 4
rzez zastąpiejjigj| można zastą* ś,
IHI Drzez nasączanie kryształów polega na ustaleniu prawem działania mas K = Ipochod-/2i Bardziej niż stała równowagi K tej reakcji interesuje nas ^ŁyzLjiocc,czyli nłamek stężeniowy białka, które uległo mo-j^^^&odnal/apotiiodnal+tbi^ko^^Klnietall/lKtmetal] +1). #»jg^1] > m derywatyzacja jest prawie 100%. Jeśli liczba ta jest zbyt {■^należałoby zwiększyć stężenie metalu (co może spowodować znisz-nasączanego kryształu w wyniku szoku osmotycznego) lub wybrać pg o równowagi K.Czas nasączania może wahać się od
Na oryginalnej metodzie halogenkowej de-
| Zbigniewa Dautera i stąd zwanej dowcipnie W przeciwieństwie do Perutza/ Dauter zaleca
jtosowaćwąj^^@^|^^^^(^^!jEiężJd^>.ńajlępi|!j halogenki, Br" lub 1". Zale-tanuffletpi^l^^^^^metoksyęzm®^-’,stosowanych związków, krótki caf^ą^^a4§g^^»)^rąz.drJŻe szanse powodzenia wynikające z fak-*lW»W||flF|i<|||™zw36ae zawiera.już podobne aniony, np. Cl. J
Ze względu na szybką destrukcję na skutek dehydratacji, kryształy białek k^§J^^^^^^^pŁ|maęierz^tl^^,|nuszą być natych-Wody. ruedawnąiiglówny sposóbpo-clehl^ó^^^nej ffiapilarze szklanej w obecności macierzystego. Metody badań dyfrakcyjnych W warun-la^^fig^H3^lS^ch«w, bardzo niskiej temńetfatury^ podpowiedziały lep-^©%S|Ł^ pb^^hie w malehkię|i pętelkach z włókna czym pętelkę z kryszta-
.i łemife^ w stpffmeniu gazowego azotu o temperaturze witryf ikację (zeszklenie) obecnej
w^sztale|^łd&5* Uruką się dyfrakcji od kryształów lodu
oraz utrudnia lllfep| rodnik|n^3enetrącie kryształu. Korzystne w tej me-łodzie jest i,tp,tżeflMFOzbS^Wctoańa wraz z kryształem jest minimalna: ■ lyto fc hBBtoio utawawfc Worikl powierzchniowe) wewnątrz
L. Problemem ^ej ^t<fS!®enia mogą gwałtownie wykrystaUzować, cierzystym, które Podc^ d foakcii pochodzącej od kryształu białka. Zap°-
uniemożliwiając^omimry ^y^i^cierzystego związki przeawzamro-