kilku kilkunastu minutach szkiełko nakp^kowę przenosimy delikatnie na szkiełko podstawowe i oglądamy pod mikroskopem.
— należy do metod ilościowych, używana jest tutaj komora McMastera złożona z dwóch komór wtórnych, każda z nich ma powierzchnię ponad lcm2, a głębokość 1,5 mm. "Na dolnej powierzchni górnego szkiełka, zamykającego komory od góry, wygrawerowane sajiwa kwadraty o boku dł. 1 cm. Obydwie komory należy wypełnić płynem zawierającym lala. unikając tworzenia sie pęcherzyków powietrza. Każda komora o powierzchni 1 cm2 ma pojemność 0,15 ml. Wykonanie - 1)18? ff^gfófoależy rozetrzeć wjgioidzięjzu^woda; 2) przefiitrować przez sitko i naoełnić płynem probówki do wirowania; 3) wirować przez 2 min, przy 1500 obrimin.; 4) adlać^pjyn pozostawiając osad; 5) napełnić probówkę nasyconym rpztworemJy,aCl> 6) zmieszać dokładnie osad z roztworem, poczym z
]5s*
tak otrzymanej, jednolitej zawartości nabrać pipeta, ^płyn i napełnić obie komory McMastera; 7) przeliczyć wszystkie jaja i ęocysty w obydwu komorach, w przestrzeni określonej kwadratami; 8) aby otrzymać liczbę jaj w jednym gramie kału, sumę oocyst w obydwu kwadratach podzielić przez dwa i pomnbZyó-przeZsto.
(sedymentacji)j?Jest to metoda polegająca na przemy,^miL..kahi wodą|||a?inajace
większy ciężar niż woda opadaja/ Wykonanie - grudkę kału wielkości orzecha
laskowego (3 — 5g) umieszczamy w moździerzu, rozcieramy z wodą i przecedzamy do naczynia o (j=k*g\łdA Y-. K
zwężoit^a^daie^^N astępnie dolewamy wody do pełna i pozostawiamy do opadnięcia osadu. "Następnie
płyn znad osadu zlewamy i uzupełniamy ponownie wodą, w ten sposób kał przemywamy tyle razy, aż
płyn nad osadem będzie klarowny. Wówczas po zlaniu wody osad wylewamy ma płytkę Petriego ,i
oglądamy pod lupą binokulama. W tej metodzie wykrywamy ciężkie jaja pasożytów np.: Fasciolćt
Ihepadca i Paramphistomum cervL,„
wykorzystujemy tu zdolność larw do przechodzenia ze środowiska o mniejszej wilgotności do bardziej wi 1 gotnego Możemy różnić tu dwie metody:
używa się jej do kału uformowanego w małe grudki (małe przeżuwacze, samy, jelenie).
. Grudkę kału umieszcza się na szkiełku .podstawowym lub szkiełku zegarkowym w dużej, kropli wody na ok.
w****-'1"
20 min., po tym czasie kał usuwamy a kroplę wody oglądamy pod ^inokuiarem, W przypadku kału nieuformowanego (bydło) możemy sytuację odwrócić - duża ggudkę-kału umieszczamy na płytce Pafl^ęgo, dnem probówki robimy w kale zagłębienie, do którego wlewamy kilka trochę wody^pp 2fl min. wodę pipetą przenosimy na szkięłkruzegarkpwe i oglądamy p^d^inokularem^
B. ' Do tej metody potrzebny jest zestaw składający"'się8Y5cmX“J§ljKS'
metalowego lub z gazy umieszczonego na lejku 'A^-^^a^g-um&wego.z zaciskiem lub probówką na końcu.
—7*** - ' ^ •*!*^«sasSk r n
-Leielc napełniam*-*—woda si&g?j>..ca.-rin.. dna_sitka^ grudkę badanego kału wielkości ok. orzecha włoskiego
umieszczamy na sitku, tak aby kał stykał się z wodą, i pozostawiamy na kilka godzin. W tym czasie larwy przechodzą .do wody .i opadają na dno probówki Jub nad zacisk, pobrany w ten. sposób materiał przenosimy na płyft|c,ę.,lPętriego i oglądamy pod binokularem. Obie metody larw.oskopowe są używane do wykrywania 5aP5?nicien! płucnycif u przeżuwaczy (rodziny: Dic^ęąuUdae^Protostron^ylidae)
C. Badaną próbkę kału końskiego umieszczamy
• • w. kolbce jgricnmaycrar-lekko ubijamy i zatykamy kcąkięjp zgazy lub ligniny." Następnie umieszczamy w
' cieolarce, w temp. 25°C na 5 dni. W tym czasie ż jaj znajdujących się w kale rozwiną się larwy, które" * 1 • %