Obraz 5 (3)

Dekstryny

Obok depoliaerysacjl hydrolitycznej atoaujo się w priaayiU w xnacina) łkali równiej depolŁmsryzację termiczną akrobi. Z tutaj, podobni# jak w procoaio hydrolizy, makrocząeteoski skrobiowa ulegaj# rozszczepianiu na aniajaza fragmenty łańcuchów polisacharydowych, a uzyskany produkt nosi nazwg dekstryn pratelnyoh. Dekstryny pratalne, zalotnie od stopnia depolimeryzacji wyjściowej akrobi, mają kolor aniej lub bardziej żółty. Dlatego tet wyróżnia się dekstryny,; bisie i dekstryny żółte. Między tyai dekstrynaai brak Jest ostrej granicy właściwości fizycznych i cheaicsnych. Wzór euaaryczny dekatryn pratalnych odpowiada wzorowi skrobi <C«H_ł0°a)_n • ^locx aniejeze jest ich aasa cząsteczkowa. Dekstryny białe mają smsę cząsteczkową ok. 10-30 tya. (stopień poliaery-zaoji ok. 60-180|, a dekstryny żółte mają aas# cząsteczkową 2-10 tya. (stopień polisęryzacji 10-60). Rozpuszczalność dekatryn w wodzie jest zróżnicowana i tya większa, ia większy Jest stopień depoliasryzacji skrobi. Warunki otrzymywania poszczególnych rodzajów dekstryn przedstawiono w tab. 96. - • . .• ‘

Tabela 96

Sposób otrzymywania dekstryn prażalniczych

Nazwa dekatryn	Temp.prażenie (°C)	Czas prażanie (godz.)
Białe	■95-120	4-16.
Żółte	160-180	. 3-8
Gumy brytyjskie	180-200	12-14 .

Dekstryny wykorzystuje się jako kleje 1 lepiszcza w przsaySle pa-piernlczya, włókienniczym, farmaceutycznym i spożywczym.

W przemyśle znana są ponadto cyk 1 o d e k a t¹ r 'y n y, tj. skrobie modyfikowane enzymatycznie. Składają się one z 6-12 jednostek anhy-droglukozy. Są to nieregularne oligomery enhydroglukozy ułożone w duże pierścienie molekularne. Są zdolne do tworzenie klatratów z licznymi substancjalni organicznymi, co wykorzystuje się w procesach rozdzielania.

Estry 1 stery skrobiowe

'Chemiczne pochodne skrobiowe są znane i produkowane w dość dużym asortymencie 1 dość dużej skali produkcyjnej (rys. 15D). Szczególne znaczenie aa ją akrobie zeatryflkowane i zeteryfikowane, które wytwarza się zo skrobi naturalnej lub zdegradowanej (o celowo obniżonej masie cząsteczkowej). Maksymalny stopie* przekształcenia grup hydroksylowych w estrowe lub eterowe w każdym pierścieniu glukoplranosowya wynosi 3 - w praktyce tal nic przekracza 0,2.

t*

hydrolizo knasosot H* 1

depotimeryucp termiczną

utlenianie

destruktywne

ęłuMara

maltaza

syrop skrobiowy

dekstryny

utleniane

(NaÓĆI)

InojOJ

ICHrC H₂,Cłb€H5«2l

o    o _

Ib.
/»robo\	deryfśocp .	CICH2CCONO
tanitAaJ.		^ch^ch^-
•w- ""^		iR-atadl fto»H
-j f.. % -fcl*		ICH^CMCKjBrl
		KCH3COI2OI
wh'j •		1P0C% lublNaFO^g)
	estrytikocjo	icops^kib R-N>C*0)
		IH2SO4I
		IHNO3, mesz. ntrująco
Y»«-.		IHCOCICH^COOH)
-fi* i. • ( <	11 * sL \ ICS2.N0OH) |
iii..-		—

gliceryną dłskrbbiosa

korboksy met ylosk robo

ikrobo«s IVrz. zosody amonowe ■ (skrobia kotknofta)

skrotaa btkiloM

skrobia aHSowo

ocetytoskroba

losterany Jeónaskmnoae

fosforany dKkrabiast

korbamfimny skąmpwe

slorczohy skrobios#

azotan skrobiowy ■ nitroskroba"

odypinian diskrobiasy

ksontogenan skrobiowy

kwas szczawiowy

cyklodżkstryny

•rytroTa.glloksat

skrobia intcMona

skrobid dmtaehydo*D

skrobia hydrakSycfyfowo skrętka nydroksypropytaaa

Rys. 150. Przemysłowe wykorzystani# skrobi

569