P1020590

W AltmWitywłtc |irry»'>ny

jłoilriffiiinn w teimmatłi raczej iPChiilCWYch ni/ kullu* imoih (jako odrębne od kwestii nrhituły przyrody i krajobrazu.

W sernic organi/myjnym okiri wiwiiopowojpiiny charakteryzowała i iągłoM, i nahiluow (ligam/.u jo oi hutnicze, luk wphwowo |»oil konin XIX wirku i \v nił^*<ly>>vtprzeszły iui pozycje establishmentu weysnąti/ pahsiwa. stając n.i straży tych sainyoh rrs łonu, kloir pomagali wpiouud/.K I om o i (.ioydet ilustrują tę ciąg* lo\« /.iiI/imi>i|>|t o długim (i/ial.uurm głównych postaci w kluczowy* It oigum/ui |ai h:

Monit a Uatur Im la .iwMc-ntku sekrctili/a Sł’AB [Society lor llir lYutec-Mon oi \ininu Hudding\| w latach 1981 HM i, potem sekretarzem do mku |U?S l uwinue ( liiiltl* pozostawał sekretarzem ('.oniinons, Oprn Npairs and tooiłipadiN IYeservation Sudety przez 52 lata, w okresie I ,vh» 1UIS Rmal Sm iety foi llir Piotection ol Uirds miało tego sanie* pir/rsu, Moniaku Sharpa, od loku 1895 do 1942. Gdy Herbert (iiitlin szedł na emeryturę, b)4 sekretarzem generalnym Gouncil for llir hoieition ol Kinal Kngl.md od 39 lal, od samego początku tej organizacji lun loln ImI sekretarzem, a potem prezesem IVdestrians’ WouaiioiiM lataih 1929-1970. (1983: 24-231

lu/ po wojnie im łmma przyrody nadal skupiała się na zakładaniu rezerwatów przyrody Naturę Camsenaney, /■włas/c/a gdy dy-lektoreiu generaliom był Ma\ Nicholson, prowadziła aktywną polityką zakupu, leasingu, zarządzania i wytyczania rezerwatów pm-mdv, w pełni wykorzystują* pr/y zakupie ziemi jej niskie ceny i swo-ią pozuje agencji państwowej. Do roku 1953 wyznaczono 1098 ime|M o szi zegolnej doniosłości dla nauki (Sile ol Special Scienti-fic Intetest |SSS1|1 i wkrótce zaczęła się pełna impetu akcja wyznaczaniu National Naturę Resenes. narodowych rezetwatów przvro-ily (Toogood 1997), Do roku 1963 wyznaczono ich już 47, a w roku 1973 liizhu t.t y\zrosła do 140. Obejmował)’ one wtedy 280 tvs. akioyy [112 U> Im) (Rosę 1084: 33). Organizacje ochrony przyrody również /ujmow ,d\ się tyyorzeniem rezerwatów: yv roku 1975 Roval SiMien lor the Protection ot Birds miało 48 rezerwatów na 32 iy> akrów, airuł rezerwarów w posiadaniu National 1‘rust wzrósł z 4 Iys, akrów w roku 1960 do 58 tys. akrów w roku 1975, a w roku 1981 48 lokalne org.imzac|e hrahstyc zarządzały rezerwatami w liczbie 1800 na powierzchni 45 tvs, akrów, le tlane obrazują ycysiłek w-łożom przez powojenne instytucje ochrony przyrody w tworzenie sanktuariów natury oraz ukazują dyskurs, na huka kiorego instytucje le postrzegały ochronę pr/y ixh1y i w istocie samą przyrodę ja-\vwti"l.mir pmrruK

—    '-—'ii    ■    .    n

Ko ograniczoną do pewnych szi/egńltmh tuicjm » mcd*>ivi większych miast ani terenów wiejskich Moma Iw io oktrilk jako _łłUK^tl°^w*^cnii^c* przyrody".

lat gft i poc/qtrk B 60. XX witkii to olutn u(^fit7fTkin Civic Thist, Council Jor Naturę (1957), Yktmian So< i<-tv 11<K»8) iwar British Trust For Naturę ( onsenation (1985) j okres gwałtownego rozwoju takich organizacji w poszc2egółnv< ii hrabstwach Nastąpi-la też ogromna ekspansja lokulmth towarzystw miłośników pr/s rody i ekspansja zorganizowanej (i/ialalnośct ocłiotnu/cj. Fachtiwo w rodzaju architektów, planistów, biologów 1 prawniku* stali się ważnymi uczestnikami towarzystw ochotna zvch zżętych uchroni) życia wiejskiego, zabytków i miejsc atrakcyjnecb pod względem przyrodniczym. Towarzystwa te nabierały znaczenia 1 stawały się ważnym źródłem informacji i ekspertyz dla władz lokalnych (Lawę i CJoyder 1983: 91). Civic Trust zapewnił narodowe forum lokalnym towarzystwom zajętym ochroną swoich lokalnych atrakcji Za-pewnił ramy, w których ludność była zachęcana do ochrom^- swojego „miejsca” jako całości i do troski o nie. ftunógł rozpropagować nowv dyskurs o przyrodzie, symbolizowany po|ęciamt „pasowania" i „charakteru”. Dyskurs ten znalazł najpełniejsi wttsz w ustawie (arie Amenities Act z roku 1967, ustanawiającej statutowy obowiązek władz lokalnych wyznaczania w stosownych miejscach streł chronionych. Takie miejsca powinny bvć poddane kontroli planistycznej, tak aby ich charakter został zachowane i podkreślone Jak komentuje Haigh. taka legislacja subtelnie zmieniła „przesłanki;, że nowe musi być z naturę lepsze niż to. co istniało wcześniej ... i pomogła przetrzeć szlak ku nowej nie śli raczej o rehabilitowaniu areału miejskiego niż o całkowitym wyburzaniu i przebudowie" (1976: 20).

Rozwój towarzystw miłośników poszczególnych okolic, choć ewidentnie były one zainteresowane formą architektoniczną. odzwier-ciedlał po części rosnące znaczenie wiejskiego żęcia w powojennej W ielkiej Brytanii. Lata 60. XX wieku byłe dekadą, w której wzorzec migrac ji ze wsi do miasta po raz pierwszy uległ odwróceniu Aew-bv 1979: 22; Urry 1995a). Wraz ze wzrostem zamożności, a zed.isz-cza dzięki posiadaniu samochodu, majętna kl.isa średnia mogła realizować swoje „marzenie” o domu na wsi. Dawne odróżnienie miasio-eeies zyskało nowe wyakcentowanie na poziomie kulturowym: miasta reprezentują brud. atomizację i dyslokację. wieś natomiast - społeczną spójność, wspólnotę i bardziej naturalne porządek.