Efektem prac nad tą konstrukcją był dwusilnikowy bombowiec nurkujący „103“ (numer fabryczny 58). Pierwsze szkice pojawiły się w końcu 1939 roku, a w lutym 1940 roku były gotowe rysunki samolotu. W tym też czasie zespół Tupolewa przeniesiono z więzienia bolszewskiego do zakładów lotniczych nr 156 mieszczących się na terenie Moskwy.
W dniu 29 lutego 1940 roku Specjalne Biuro Techniczne przy NKWD — w skład którego wchodził kolektyw Tupolewa — zwróciło się z prośbą, aby samolot „FB“ 2M-120 lub samolot „103“ włączyć do planu budowy prototypów na rok 1940. Od marca 1940 roku bombowiec „FB“ otrzymał już na stałe umowny numer „103“.
21 kwietnia 1940 roku miał miejsce przegląd i zatwierdzenie makiety samolotu „103“ 2M-120 TK-2
z załogą składającą się z trzech osób. Zgodnie z posi nowieniem Państwowego Komitetu Obrony (GKO Gasudarstwiennyj Komitet Oborony) numer 239 z di 1 czerwca 1940 roku — zakład nr 156 miał zbudow trzy egzemplarze samolotu „103“: pierwszy z silni mi AM-35 A, a drugi i trzeci miały być napędzane p dwa M-120 TK-2. Pierwszy egzemplarz miał być ny na próby państwowe w styczniu 1941 roku, natom drugi i trzeci odpowiednio w marcu i maju tego sa go roku. W związku z decyzją rządu o zamianie si ków, konstruktorzy musieli opracować nowe rysu dla silników AM-35.
Budowę samolotu „103“ rozpoczęto w m 1940 roku w zakładach nr 156. Było to w tym sam> czasie, gdy sowiecka delegacja lotnicza była „z wir* tą przyjaźni“ w nazistowskich Niemczech. Gospod pokazali im wiele maszyn, wśród nich dwusilniko bombowiec nurkujący Ju 88. Przedstawicielom sou ckich sił powietrznych (WWS — Wojenno-woz sznyje Siły) spodobało się zwarte rozmieszczenie z gi w przedniej kabinie i po powrocie do kraju zażą li, aby podobne rozwiązanie zastosowano na „103 Zmiany sprowadzały się do takich, między innymi, sunięć: doszedł czwarty członek załogi, nawigator siedzieć obok pilota, dodano jedno stanowisko st leckie. Powstał w ten sposób nowy projekt — samo „103U“ (lub ANT-59).
Teraz, od maja 1940 roku, prace poszły w trz< kierunkach:
Sfc**-' •_ j/P '
^im
„ r - ■ '*i V
tfllmĘĘ
SKKji, .......
Zdjęcia na tej i sąsiedniej stronie: Seryjny samolot Tu—2WS (numer fai czny 100717) z ostatniej, 7. serii zakładu nr 166 został wyprodukować 24 grudnia 1942 roku w Omsku. Jego próby zostały przeprowadzone w czerwcu 1943 roku — za sterami siedział pilot doświadczalny A. W. Cziesałow. Na samolocie zamontowano zmodernizowane silniki M-82FN (ASz—82FN) /via Autor
This and facing page: Production Tu-2VS (constr. no. 100717) from the last, 7th batch of the factory no. 166, was completed on 24 December 1942 at Omsk. Its trials were conducted in June 1943 — witb the tesr pilot A. V. Chesalov at the Controls. The aeroplane was fitted with the modified M-82FN (ASh-82FN) engines / via Author