Wycinanie. 265
ność, co wskazały już poprzednie zajęcia, zatrzymamy się więc nad tą sprawą.
Naprzód rozdaję nożyczki, kładąc je przed każdem z dzieci, które poddaję małej próbie, nakazując nie ruszać nożyczek, aż dostaną wszyscy. (Dzieci ośmioro). Daję im przytem zagadkę : dwa kółka (rozsuwam u któregokolwiek nożyczki), dwa końce, pośrodku gwoździk (śrubka),zgadnijcie?... Gdzieście widziały kółka? Tak, na ręce; klucze wiszą na kółku, obrazy. A nożyczki można zawiesić? Gdzie tu są kółka? Ile? powtarzam: „dwa kółka, dwa końce i t. d.“ Nożyczki! nożyczki! domyśliły się dzieci. Pokażcie jeszcze raz. Dwa kółka, dwa końce, śrubka; kółka wkładamy na palec (pierwszy i trzeci), śrubka sadowi się na palcu drugim, to jej krzesło, końce krają (rozsuwamy i zbliżamy je kilkakrotnie). Dalej, bierzemy się do roboty. Składamy papierek, jak w ćwiczeniu pierwszem, i, nie rozkładając, załamujemy raz jeszcze. Rozchyliwszy go nieco, otrzymujemy pewien kształt, w którym dzieci poznały saneczki i zaczęły niemi suwać po stole. Książka, która się nawinęła pod rękę, zastąpiła górkę, i saneczki sunęły nadół. Zabawkę, która takie obudziła zajęcie, zachowano, rzecz prosta, do przewożenia sprzętów, do którego wzięto się też zaraz. Te same zgięcia powtarzamy na innym pasku, odwracamy saneczki, odcinamy kwadrat, leżący na stole i otrzymujemy w ten sposób stół, pokryty obrusem. Do stołu dorabiamy krzesła tymże sposobem, ustawiamy sprzęty. Stawiam krzesełko na stole (ryc. 37). To prawdziwe krzesło! — wołają dzieci — tylko skleić! Już późno. Proponuję odłożyć robotę do następnego razu, kiedy będziemy mieli czas na obicie naszych krzeseł kolorową materją. Każdy wybierze jakąś barwę. Przewozimy niedokończoną robotę do szafy, a koniki pędzą chyżo z próżnemi saneczkami (przywiązać nitki do saneczek).
Zwracamy uwagę na części krzesła, stołu, przypominamy części nożyczek. Do obecnych zajęć przygotowaliśmy paski różnobarwne takiej samej, jak poprzednie, wielkości. Naprzód oklejamy części, potem sklejamy całe krzesło. Na stół (jeżeli sporządzenie tegoż przyjdzie na myśl dzieciom), należy wziąć paski odpowiednio szersze i dłuższe.