S5008142

po dalsze analogie z Francji czy Niemiec ZiKfcwfairii, które dW2 mnęą muc ckkanc naświetlenie zagadnienia ceramiki tzw. puchów lkie.

Autorka Wisznie pniłrifHi, iż ceramika z Cieszyna stanów tlą cjpi' • wo pośrednie między MakpoUą Śląskiem i Siwe acją. Sie ma W wpraw-(fcrie, jak. w Trtfcn, ceramiki w^wwrj. ale pomiaru sap doić ma-mrenne i interesując ijwiśft współwystępowania trzech grap:: celtyckiej, parkwlwj i przeworskiej. Nie byfr> om spowodowane pnt messsmtcm mę warstw z reliktami z różnych okresów, płyt tafcie zespoły nystąpily tafcie w Tyka i na mnych ifcwaalurh z obon lateń. skiegn. Jest to cecha poniekąd stale sap postarzająca. A co najdeka-ant, ceramika lepiona i celtycka pojawia sap tafcie na ostatnio badattyc oppidach niemieckich i austriackich

C Ictoc rzemiosła. Da innych ciekawych dawbini rzimiofc u które ulepszali Celtowie, należą: bednarstwo, kolodziejstwo i biało-afcórmctwo.

Mamy też sygnały,, żt być może aa miejscu wyrabiano paciorki i bransolety szklane. Niekoniecznie były to tylko importy, albowiem w pobliżu Kruszy Zamkowy k. Inowrocławia odkryto w 1976 r. domniemane ślady pracowni szklarskiej.

Z tego prowizorycznej i bardzo niekompletnego zestawienia niektórych gałęzi produkcji, które stworzyli bądź udoskonalili Celtów i przyczyniając np do podniesienia — jakby:Ćmy to dzid określili — pev sego standardu życia w Eoropie, wynikają też t dalsze konsefcwencj mianowicie ów postęp daje sap zauważyć wszędzie tarn, gdńe Celtowi • docierali w miarę swych podbojów militarnych czy ekonomicznych

Knmlnilrrjr obronne Celtów

Wcdhf określenia Jdśttza Cezara oppida były ^meMCami^ a raczej Wedlami obronnymi b* »<k/»anyrra przez Celtów na szczytach wzgórz. Isfoeiwe, olbrzymia wipfcszoóć znanych nam oppidów ofcidudi znaj iu jz się na wysoczyznach dochodzących niekiedy do 1600 m ponad po-ziom morza i odznaczających sip tyrn, że spoglądając z nich widziało Mp wyjątkowo szeroką przestoefc

Ofcreóleme, że były to minfi, odnosić ffc może jednak tylko do riek-0fch obiektów, tafcich jak Aloes hib Khraefe we Francji Manchtng w Kawa- i fRFN), Stradoruce w Czechach. Msfcjce zarówno rozmiarami, jak ś znaczeniem do miast nie urastały, zaczynały bowiem dnpae~ ro stopniowo spełniać niektóre ich funkcje. Na pewno były jednak czynnikiem ogniskującym w sobie niektóre elementy mirpkrdrl a wśpc targowisko czy plac, gdzie spotykał: sap członkowie plemienia na narady i dwipta plemienne, skupiały sap też warsztaty wytwórcze i kramy handlowe, których wygląd znamy _z gałorzymsfcjch ^tmknntA. Z czasem mogfc# to być zbudowane centnam dah«zq czy    władzy kilku

osobowej (ftmzyau; czy też jdarsAaw^ Wreszcie mogło też istnieć sanktuarium nie tylko dla stałych mieszkańców, ale i <fla przybyszów, głównie kopców i wgdrownych rzemaedbuków.

Oppida celtyckie były zakładane aa surowym korzeniu, czyi: na nie zasiedlonym wcześniej, z natury juz obronnym naarjars, jak np ika-fisle wzgórza otoczone widłami rzeki lub trudnymi do przebycia bagnami. Niekiedy też rozbudowywano wcześniejsze, bo pochodzące ze starszego okresu epoki żelaza lub nawet z epoki brązu osiedb obronne, które umacniano dodatkowo, powiększano ńp,

Oppida wyróżniają sip nie tyle formą, która zazwyczaj wynikała z ukształtowania terenu, de swoistym, sobie tylko właściwym sposobem budowania morów z kamieni, ziemi i drewna. Istnieje obecnie wadę rekonstrukcji odtwarzających system budowania walów przez Celtów, przypuszczać bowiem należy, że nie był to tylko jeden jedyny sposób, lecz zmieniał sip w zależności od miejsca, potrzeb, no ś surowca budowlanego istniejącego pod ręką.

Probierń oppidćw, ach funkcja i znaczenie dla kultury celtyckiej jest jednym z ważniejszych w tej tematyce. One bowiem z końcem XIX w. zostały uznane za jeden z bardziej charakterystycznych rysów kultury

31