38082 rozdział 2 (19)

f

procentowej jest nie duża, tym bardziej opłacalny jest kredyt i zarazem finansowanie inwestycji. Powoduje to powiększenie poziomu inwestycji. Dlatego inwestycje będą traktowane jako malejąca funkcja stopy procentowej.

2)    Zmiana popytu konsumpcyjnego - będzie wyznaczała rozmiar zdolności wytwórczych. Przyjmując, że w pewnym momencie nastąpi wzrost popytu, to możliwość jego zaspokojenie w postaci zwiększonej oferty dóbr na rynek, będzie skutkowało podwyższeniem mocy wytwórczych w gospodarce. Można to oczywiście zrobić np. poprzez wydłużenie czasu pracy przy istniejącym aparacie wytwórczym (ta sama ilość maszyn i urządzeń). Jednakże, jeżeli działania takie będą niewystarczające, to wtedy konieczne staje się podjęcie inwestycji, niezbędnych przy rozbudowie potencjału produkcyjnego. Im większy będzie wzrost popytu konsumpcyjnego, tym większe będą inwestycje niezbędne do jego zaspokojenia i na odwrót.

3)    Efektywność i koszty wyposażenia kapitałowego. W przypadku zwiększenia efektywności maszyn i urządzeń (co może się wiązać z wprowadzeniem większego poziomu techniki), lub obniżenia kosztów wyposażenia kapitałowego (np. spadną ceny zakupów) nastąpi zwiększenie uzyskiwanych przychodów. To rzecz jasna podwyższy działalność inwestycyjną. Natomiast, gdy koszty wyposażenia kapitałowego rosną, a efektywność spada nastąpi zmniejszenie rozmiarów inwestycji.

4)    Oczekiwania. Pod tym pojęciem będziemy rozumieć kształtowanie się w przyszłości, szeregu wielkości ekonomicznych, jak np. popyt, ceny i koszty produkcji. Jeżeli oczekujemy, że te zmienne będą w przyszłości układać się pomyślnie to decydujemy się podjąć inwestycje. W przeciwnym przypadku byłoby błędem je rozpoczynać. Dlatego przyjmujemy, że optymistyczne oczekiwania zwiększają rozmiary bieżących inwestycji, zaś przy oczekiwaniach pesymistycznych rozmiary inwestycji są mniejsze.'²

W dalszych rozważaniach przyjmuje się upraszczające założenie, że powyższe cztery zmienne nie wpływają na wielkość inwestycji. Dlatego, wydatki inwestycyjne traktuje się jako inwestycje autonomiczne, co można zapisać:

Pud red. Milewski R. , cip. cii. ,s. .465. 60

/ = /.

gdzie I,, - inwestycje autonomiczne.

Zakłada się również, że całość oszczędności zostaje przeznaczana na inwestycje. To oznacza ich równość, którą można wyrazić następującym zapisem:

/ = S

Warto zaznaczyć, iż warunek równowagi można także wyprowadzić z poziomu dochodu narodowego w stanie równowagi, co wynika z następujących okoliczności:

Po pierwsze docinki narodowy jest równy sumie planowanej konsumpcji (C) i oszczędności (S). co sprawia, że wielkość oszczędności będzie różnicą między dochodem, a konsumpcją. W postaci równania przyjmie to następującą formę:

V    = C + S dlatego

S = Y - C

Po drugie dochód narodowy stanowi jednocześnie sumę zamierzonych wydatków konsumpcyjnych (C) i inwestycyjnych (I). dlatego też inwestycje będą równe różnicy między dochodem, a konsumpcją. Tę zależność ukazuje równanie:

Y    = ( + / dlatego

/ = Y C

Jeżeli przyjmuje się. iż, zarówno inwestycje jak i oszczędności stanowią taką samą część dochodu to obie wielkości muszą być sobie równe (I = S), co dowodzi prawdziwości założenia równowagi inwestycji z oszczędnościami."

Graficzną ilustrację staniu równowagi dochodu narodowego, zakładającego równość inwestycji i oszczędności przedstawiono na rysunku 2.4.

Op. cii., s. Sfi5 - .W).

r>l