47173 S5008468

0*

t?***** grupy Pad**-Pitaanyuaki Kolon# z OUetńi : W, ~ &***. pto i. toP - OnMa; H-tl - c#rmętt

ym szpicem. Należą tu rokm z Aitimiru. Bajkr/a    Buk-

j'/.' TaUrlika, Buluwca, Dolca, 0*tr<r/u, Coroeftt (ryc. 7/16), Grvó. Or'xJ''!u fryc. 7/10), Ostrovul $imian i (ragnuint gtown: z Balia V«nk.

• -j 'fkbz/yw    typu znajdują miecze dłuższe niż typu

poprzedniego fAltirair —— 103 cm. Grula — 102 cm bikywd — IM ĆMI Bukwtc — 101 cm), są też one przeciętnie nieco szersze Obdk form przejlda głowni w rękojeść I jelca znanych z poprzedniej typu sy-. okazy z bardzo silnie wypętym, dzwors/w*v.m jelcem 9 z dr»-nriecz z Dolca posiada jelec tylko minimalnie wygięty. Obok głowni z przekrojem daszkowatym lub zaopatrzonym w żeberko wy su piJ też okaz z głownią silnie profilowaną (Orodeiu — ryc.    I

bokirr.i strudzinair.: po obu stronach żeberek. Charakterystyczne jest, źe spotykamy tu już „puncowanie'' głowni (Altimir. Comcfti. Dolce, Ostrov) oraz rombowaty przekrój rękojeści (Althnir. Bukjoed?, Buko-vec. Comefti, Dolec, Orodeiu).

Typ II mieczy można uznać za późniejszy i datować w zasadzie na późny okres lateński nie tylko na podstawie kryteriów typologicznych. Wszystkie zabytki przewodnie, jakie znaleziono wraz z omawianymi okazami, pozwalają odoońć je do późnego okresu la leśniczego Chodzi tu o koliste, silnie wypukłe umbo późnołateńakie z Borwana i fragment analogicznego z Comefti (ryc. 7/17) oraz nieokreślone umba (na.pewniej koliste; z Altimiru i Bukjovci. Ponadto z Bajkwa pochodzi brązowa, wle-lozwojowa sprężyna fibuli — zapewne z okazu binfciego do wzmiankowanej wyżej fibuli z Plevenu, a z Dolca zdobiony grot włóczni (póż-nołateński).

Najliczniejszą grupę stanowią miecze typu 111, z silnie zaokrągiormri sztychem, a więc klasycznego typu późnoljttńdrWgn. Należą tu okazy z Bśbeni. Grula, Padea (2 okazy). Tumu Severin, Baboeicy, Bfckaćeva Borovanu-B12snatej Mogiły, Dobrdew (ryc. 1/3), Galaće Kamburora (ryc. 8/16), Krivej Bary, SoCronieva, a być może także niektóre dalsze Długość ich waha się w granicach od 97 cm (Padea) do 103 cm (Galik), a szerokość od 4,2 cm do prawie 6 cm. Ponad połowa okazów poeiada głownie silnie profilowane, z żeberkiem fi z głębokimi rtrudziainu, pod-czas gdy pozostałe posiadają przekrój daszkowaty lub z lekkim żeberkiem. Głownie 3 okazów (Sofn>rj;evo, Padea ; Karoburwo — ryc 8'lf) są zdobione puncowaniem. Bękpjeści posiadają zawsze przekrój rombowaty. Jelec jest u prawie wszystkich mieczy bardzo nbńe wygięty i zwykle podobnie ukształtowane jest przejście głowni w rękojeść Pśfc-

ndateńska metryka mieczy typu III jest poświadczona przez inwentarze kilku grobów zawierające zabytki dobrze datujące. Są nimi umba typu III z Borovanu i Kamburova oraz nie ckreslone bliżej umba z Ga-

liće (I Krivej Bary?).

2010/03/01 23108