6(2)

Katedra Geodezji Szczegółowej, UWM w Olsztynie Materiały dydaktyczne z „ Podstaw geodezji z geomatyką " (II rok OiG, stacjonarnej

Przykład odczytu współrzędnych narożnika mapy topograficznej w układzie „1965” (źródło: hUp://galka.irwuntLtb.net/download/gps/Mapy_a_GPS.pdJ)

Transformacje wykonaj w programie C-Geo (Obliczenia —> Transformacja —> Transformacja między-' układami) po wprowadzeniu do tabeli podstawowej sczytanych z mapy współrzędnych narożników w układzie „1965”.

2.    Obliczenie godeł map w' układzie „2000” w skali 1:10000 obejmujących obszar projektu.

Obliczenia wykonaj samodzielnie metodą analityczną (korzystając np. ze wskazówek zawartych na początku niniejszego opracowania, dotyczących pierwszego członu numeru punktu osnowy szczegółowej)

lub w odpowiednim oprogramowaniu (np. Godło firmy CODER, www.coder.atonmet.pl/free.hlm).

3.    Obliczenie współrzędnych narożników' arkuszy map w układzie „2000”.

Wykonaj obliczenia dla otrzymanych godeł map metodą analityczną lub przy użyciu odpowiedniego oprogramowania (jw.).

4.    Wrysowanie ramek arkuszy map w układzie „2000”

Znajdź punkty przecięcia się ramek arkuszy map w układzie „1965” z ramkami arkuszy' map w układzie „2000”. W tym celu wykorzystaj oprogramowanie C-Geo (Obliczenia —> Przecięcia —♦ Przecięcie prostych). Wrysuj ramki arkuszy map w układzie „2000”.

5.    Numeracja punktów projektowanej osnowy szczegółowej.

Dokonaj numeracji punktów projektowanej osnowy szczegółowej znajdujących się na poszczególnych arkuszach zgodnie z zaleceniami Rozporządzenia w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych.

Zasada numeracji punktów w opracowaniu projektu szczegółowej poziomej osnowy geodezyjnej Opracowała: dr inż. Joanna Kuczyńska, dr inż. Adam Doskocz