6
o
G
f ? ( fj
•9
^ V-óT
(
■ (
rVTANIA EGAZAMINACYJNE Z MIKROBIOLOGU - 2004/2005
1. Co to Jest mutualizm
Mutualizm, czyli symbioza dwóch organizmów, które żyją ze sobą ściśle wzajemnie siebie wspomagając.
>. ' Endosymbioza- mikroorganizmy wewnątrz organizmu Egzosymbioza- mikroorganizmy na zewnątrz organizmu
y Miedzy mikroorganizmami-porosty- (o przykład wysoko rozwiniętej eklosymbiozy, gdzie grzyb i glon są tak ściśle powiązane, że tworzą jeden organizm wegetatywny i obaj partnerzy korzystają z tej asocjacji. Zielony glon asyniilujc C02 i dostarcza substancji odżywczych, a grzyb rozkładając podłoże dostarcza soli mineralnych i chroni go przed niekorzystnymi warunkami, w szczególności przed wysychaniem > Mikroorganizmy i zwierzęta
a) W źwaczu przeżuwaczy;
W przewodzie pokarmowym lub w specjalnych uchyłkach jelita wielu owadów znajdują się symbiołyczne orzęski, drożdże, bakterie;
Flora jelitowa w przewodzie pokarmowym Między ludźmi i mikroflorą skóry
Narządy świetlne niektórych ryb morskich są skolonizowane przez bakterie świecące np. Vibrlo fischcrl Mikroorganizmy i rośliny
a) Mikoryza- grzyby na korzeniach roślin w lesie - grzyby po wniknięciu do komórek kory pierwotnej tworzą mikoryzę
wezykulamą lub arbuskulamą; korzyści obu organizmów to łatwy dostęp do roślinnych produktów asymilacji dla grzyba i bardzo efektywne pobieranie soli mincraliiycłi(fosforany, zw. Azotu) z gleby dla rośliny
Brodawki korzeniowe roślin motylkowych - bakterie odpowiedzialne za ich wytworzenie należą do rodzaju Rhkoblum, występują w glebie jako wolnożyjące, ściśle tlenowe, gramujemne pałeczki wykorzystujące do wzrostu zw. Organiczne. Bakterie wnikają z gleby do młodych włosków korzeniowych, w wyniku wzrosty tkanki wywołanego przez rizobia powstaje brodawka, szybko rosnące w niej bakterie przekształcają się w zdeformowane komórki tzw. Bakteroldy, które wiążą azot. W fazie wiązania azotu kom. roślinna dostarcza im kw. dikarboksylouych.
b)
a
: 1- i Charakterystyka bakterii mlekowych
Vszystkie bakterie mlekowe zostały przypisane do £od£u:
l ( K, Cl-h(-l - ccci-Qt
AJ
O
\ęeae. fćm\cntacja mlekowa stanowi dla nich formę oddychania beztlenowego, p r o d 11 k u j ą | lęyyąs jękąyyy^^ ilości ok. 90% ogólcin wykorzy si anyclTcuł:ró w Są to bakterie jtjfamdodatnieyłfnie.hydroliziiią żelatyny, nie redukują p ^t^yiiów,_nj^ \v7(Wźmją^^|gi^|hv zdecydowanej \viększościijiile ya ruch 1 iw<sr sa zależne od węglowodanów jako’ źródła energii i wytwarza kwas mlekowy, szczególnie paciorkowce, niinio iż nic zawicrająltcmin (cyt^liroihy; katalaza), rosną w obecności powietrz lub tlenu. LacCobaclerlaceac są tolerancyjnymi beztlenowcami, mają charakterystyczne wymagania dotyczące czynników wzrostowych, żadna bakteria z tej grupy nie rośnie w podłożu mineralnym zawierającym glukozę i sole anionowe, większość z nich wymaga w'ilamin(laktonawiny, tiaminy, kw. pantotenowego, kw. nikotynowego, kw. foliowego, biołyny), aminokwasów, puryn i piiytuidyn, a więc hoduje się je na podłożach wzbogaconych w stosunkowo duże ilości ekstrakty drożdżowego, koncentratu z pomidorów lub nawet krwi Bakterie mlekowe nic mają jednak zdolności syntezy porfiryn. lActabactzrlaccae można uważać za formy mciaboiicznic ułomne, które zatraciły zdolność syntezy wielu metabolitów, w wyniku przystosowania do wzrostu w mleku. Mają one jednak. Zcl61hbŚ6aV^ó^^ł^tWłWiii|^.oi^^gO|^adk.o.::>vystępujc. wśród bąktęrii. ..Rozprzestrzenianie się bakterii mlekowych w prz^Ó^B88fcwiązaiic.--jesl;-2- ich ^ zapotrZcbó\Vajiięnrną:subj!lancjc odżywtzcb sposób uzyskiwania energii (fermentacja). Bardzo rzadko występują w glebie lub wodzie.
3. Różnico między przetrwalnlkaml a zarodnikami.
ZARODNIKI |
PRZETRWALNIKi |
więcej niż I |
zwykle l |
(onna rozmnażania |
forma przetrwania |
giną w temp poniżej I0(TC |
odporne na temp powyżej I00"C |
n\’)dzna
PRZETRWALNIKI - powstają tylko u niektórych bakterii np. u rodzaju 1Uaclllus I Clostrldlum Odznaczają się obecnością zbitej cytoplazmy i na ogół podwójnym] blonaini^wewnętrznn - inlyną i zewnętrzną - egzyiią; nukleoid zwykle ułożony przy brzegu ciała przctrwalnika, zawierają więcej w orfy zastąźarr^niż wolnej, odznaczają się większą odpornością na działanie różnych szkodliwych czynników lj.: wysoka temp. i przez to nic giną przy jednorazowej pasteryzacji.
ZARODNIKI - to forma rozmnażania bezpłciowego u grzybów, wyróżniamy wśród nich: ciulospory, konidia, artrospory i olidie.
4. Cechy drożdży winiarskich
Drożdże winiarskie to gatunek Saccharomyces ccrcylsiac wrUies elllpsoldeiis, różne rasy drożdży dobierane są w zależności od składu chemicznego moszczu i typu wina, które chcemy otrzymać. Są one wyizolowane z winogron - charakteryzują się zawartością barwników, są odjwnic na stosunkowo wysokie stęż. S02i wys. stęż. cuknt; sąosmonine, w war. Beztlenowych fermentują węglowodany do etanolu i CO.
węglowodany do etanolu i CU; . . r . • j
/)«.-> , cp{xot€^ Yt łA/Y\,C
tinpQT(/v^ <VW- OUC^ )
6. Formentacja octowa - mechanizm, drobnouslrojo. Jrlfó
Bakterie octowe charakteryzują się zdolnością wytwarzania kwasów w wyniku niecałkowitego utleniania większości cukrów i alkoholi. Wytwarzane kwasy, jako przejściowe lub końcowe produkty przemiany materii, są wydzielane do środowiska. Podczas jej przebiegu zostaje-przyłączony tlen atmosferyczny - fermentacja nicgazująca i powstaje kwas octowy. W tym procesie masa nastawił wzrasta, następuje wzrost gęstości i kwasowości. Drobnoustroje te należą do gramujcmnycli pałeczek o pcriirychalnym ułożeniu - Acclobaclcr lub polarnym - Gluconogaclcr, ale są nieruchliwe. Cechuje jc duża zmienność morfologiczna i fizjologiczna. W przyrodzie występują głównie w roślinach. Bakterie octowe należą du grupy ^ćTO|^ydahTó\v^ (nadullcniaczy) - gromadzących kw. octowy przejściowo lub ^t^k^ydeffltó^y^1 nie utleniają dalej kw. octowego. Bakterie octowe rnirnó swojej poż)1cczncj roli, powodują psucie się soków owóeowyćh oraz u s z hoffzonyc! i wo c ó\v jagodowych, są stałymi składnikami mikroflory młodych psujących się win i piwa, powodując ich zmętnienie oraz zmianę smaku i zapachu, co towarzyszy obniżaniu się pil do 3,5. Na powierzchni płynu tworzy się kożuszek. Cechuje jc również: zdolność do nndoksydneji, wykorzystywanie różnych źródeł azotu, tworzenie grubej otoczki, ruchliwość. /
Metody produkcji kwasu octowego; j j ^