78120 s13 (4)

Śmigłowiec Mi-8 uzbrojony w niekierowane pociski rakietowe (fot. J. Amerski)

przez kaloryfer do kabiny pilotów, wentylując ją podczas lotu. Jeśli zachodzi potrzeba ogrzania kabiny, część powietrza doprowadzana jest do komory spalania, do której wtryskuje się paliwo. Powstałe w wyniku spalania gorące gazy omywają zewnętrzne ścianki kaloryfera, wewnątrz którego w tym samym czasie przepływa zimne powietrze. Wskutek przewodnictwa cieplnego zimne powietrze ogrzewa się i na wyjściu z kaloryfera może być użyte do ogrzewania kabiny pilotów i ładowni. W wersji pasażerskiej śmigłowiec ma wentylację wyciągową, która odsysa powietrze z kabiny pasażerskiej. Zużycie paliwa przez podgrzewacz nic przekracza 8,7 kg/h, jego masa razem z wentylatorem i agregatami wynosi ok. 45 kg. W zależności od potrzeby podgrzewacz utrzymuje temperaturę w kabinie w zakresie od +10° do 30'C.

Instalacja przeciwoblodzeniowa. Śmigłowiec wyposażono w instalację przeciwoblodzeniową, umożliwiającą użytkowanie go w- warunkach oblodzenia. Oblodzenie śmigłowca może wystąpić przy temperaturze otaczającego powietrza od 5’C i poniżej. Najczęściej występuje ono podczas lotów przy dużej wilgotności powietrza i niedużych temperaturach ujemnych od 0 do —10°C. Niebezpieczeństwo oblodzenia polega na tym, że powoduje ono wzrost masy śmigłowca oraz pogorszenie jego charakterystyk aerodynamicznych, jak również charakterystyk aerodynamicznych wirnika nośnego i śmigła ogonowego. Natomiast oblodzenie wlotów powietrza silników powoduje dostawanie się cząsteczek lodu na łopatki sprężarek i uszkadzanie tych łopatek oraz do komór spalania, co prowadzić może nawet do przerwania procesu spalania i wyłączenia silnika. Instalacja przeciwoblodzeniowa śmigłowca Mi-8 chroni przed oblodzeniem łopaty wirnika nośnego i śmigła ogonowego. dwie przednie szyby kabiny pilotów oraz wloty powietrza do sprężarek silników.

Łopaty wirnika nośnego i Śmigla ogonowego oraz przednie szyby k-ibmy pilotów wyposażone są w elektryczne demenry grzejne, zasilane prądem przemiennym o napięciu 208 V, źródłem którego jest prądnica zamontowana na głównej przekładni. Elementy grzejne wykonane są z cienkich pasków st3li nierdzewnej, przyklejonych do krawędzi natarcia, Każda łopata wirnika nośnego ma 4 sekcje grzejne, natomiast łopata śmigła ogonowego — dwie sekcje. Przednie szyby kabiny pilotów pokryte są cieniutką molekularną) warstwą metalu' przewodzącą prąd. Temperatura szyb podtrzymywana jest automatycznie w przedziale od 25 do 35’C za pomocą dwóch termoregulatorów.

Każdy silnik ma niezależną instalację przeciwoblodzeniową, która doprowadza gorące powietrze ze sprężarki silnika do łopatek kierownic sprężarki, do obudowj-. przedniego łożyska silnika oraz do wlotu silnika.

Instalacje przeciwoblodzeniowe śmigłowca i silników włączają się automatycznie na sygnał otrzymywany z czujnika układu sygnalizacji oblodzenia lub ręcznie za pomocą przełączników w kabinie pilotów. Podstawowym elementem układu automatycznej sygnalizacji początku oblodzenia i włączenia instalacji przeciwoblodzeniowej jest elektryczny radioizotopowy sygnalizator oblodzenia. Czujnik sygnalizatora znajduje się we wlocie powietrza prawego silnika, a jego blok elektroniczny — w przedziale wyposażenia radiowego. Początek oblodzenia sygnalizowany jest w kabinie pilotów zapaleniem się czerwonej żarówki oświetlającej napis ,,włącz instalację przeciwoblodzeniową”. Jednocześnie automatycznie włącza się instalacja przeciwoblodzeniowa łopat wirnika i śmigła, przednich szyb kabiny pilotów, wlotu powietrza prawego silnika. Ogrzewanie wlotu powietrza lewego silnika pilot włącza ręcznie. Rozdzielne włączanie ogrzewania wlotów silników stosowane jest w celu zwiększenia niezawodności pracy silników w warunkach oblodzenia.

Oprócz radioizotopowego sygnalizatora oblodzenia śmigłowiec wyposażony jest w wizualny czujnik znajdujący się w polu widzenia lewego pilota. Jest to pręt, na którym zaznaczone są czerwoną i czarną farbą poprzeczne paski o szerokości 5 mm. Te kolorowe paski umożliwiają zaobserwowanie pojawienia się lodu na pręcie i włączenie z odpowiednim wyprzedzeniem instalacji przeciwoblodzeniowej ręcznie za pomocą wyłączników w kabinie pilotów w razie niezadziałania sygnalizatora elektrycznego.

Instalacja przeciwpożarowa przeznaczona jest do wykrywania. sygnalizacji i gaszenia pożaru w przedziale silników, przekładni głównej , głównego zbiornika paliwu oraz podgrzewacza naftowego. Instalacja składa się z czterech gaśnic freonowych, czterech zaworów, dwóch bloków zaw'orów, przewodów doprowadzających i kolektorów rozpylających freon, układu sygnalizacji i sterowania z czujnikami sygnalizacji pożaru. Gaśnica, zawory zwrotne oraz bloki zaworów przeciwpożarowych znajdują się w przedziale główTiej przekładni, kolektory rozpylające i czujniki w przedziałach chronionych, bloki wykonawcze układu w przedziale wyposażenia elektrycznego i radiowego, a tabliea sterująca z przyciskami i przełącznikami w kabinie pilotów. Instalacja jest uruchamiana samoczynnie w dowolnym przedziale, gdv czujniki podgrzewają się do temperatury powyżej I50'C lub gdy przyrost temperatury w otoczeniu czujników osiągnie co najmniej 2°/s. Włączenie się instalacji jest sygnalizowane w kabinie pilotów przez, zapalenie się żółtego światła na tablicy obsługującej urządzenie przeciwpożarowe.

13