7$ » Metody prognozowania stosunków międzynofodowych
cytowany wyżej R. Aron. a szczególnie David Baldwin*4, który pisał, że analogia ta czasem pociąga za sobą myśl, iż pieniądz i potęga pełnią te same społeczne funkcje; innym razem wydaje się to znaczyć, że politolodzy powinni spędzać tyle czasu na myśleniu o potędze, ile ekonomiści poświęcają myśleniu o pieniądzu”.
Jak pisze Stewo Lukes, zwolennikiem analogii pieniądz-potęga (władza) był również Talcott Parsons. który odrzucał Webcrowskie ujęcie władzy. Według Parsonsa potęga (władza) jest zasobem, „uogólnioną zdolnością {facilily) lub zasobem społecznym (resource) analogicznym do pieniądza, umożliwiającym osiągnięcie wspólnych celów dzięki porozumieniu członków społeczeństwa w sprawie legitymizacji pozycji przywództwa, które w razie konieczności może zastosować «negatywne sankcjo* w imię celów systemu”46.
Na pewno nie ma prostej analogii między potęgą a pieniądzem, choć rzeczy*; wista wielkość potęgi określana jest w interakcjach między państwami, a wartość towarów - w interakcjach między producentami a nabywcami. Potęgi nie da się rozmienić „na drobne" lak jak pieniądze. Poza tym, i to jest chyba najważniejszy argument, relacje potęg odnoszą się do rywalizacji, a więc do gry o sumie zero. podczas gdy wymiana ry nkowa jest grą o sumie dodatniej.
Wielokrotnie mamy leż do czynienia z analogiami fałszywymi, chociaż pozornie oczywistymi. Nieporozumienie polega na przenoszeniu nieprawdziwych^ informacji z oryginału na obraz. Na gruncie ekonomicznym najbardziej rozpowszechniona fałszywa analogia to analogia zachowań konkurencyjnych na rynku (tzw. walki konkurencyjnej) i walki zbrojnej oraz analogia prowadzenia działalności gospodarczej (biznesu) i gry- hazardowej.
Ann logie zaczerpnięte ? fizyki >v sztuce wojennej
Punktem wyjścia oceny bezpieczeństwa państwa w kategoriach szniki wojennej są tzw. stosunki sił, ale nigdzie nie zostały one bliżej określone przy wykorzystaniu analizy wymiarowej4*. Sam termin stosunek sil odsyła nas niejako automatycznie do fizyki. Język sztuki wojennej przesiąknięty jest terminami fizycznymi. Pełno w nim nie tylko sil, ale również potencjałów, ładunków szybkości, przyśpieszeń, tarć, oporów, energii, mocy. W języku polityki dochodzą napięcia, naprężenia, odprężenia, ocieplenia, ochłodzenia, przyciągania^, odpychania itp.
** Zob. D. Baldwin. Money andpower, dz. cyt; tenże, Pow er mialysls and Worldpollilcs: New innds wnuś old lendencies, „World Polilics" 1979. i. 31. nr 2; wnźc. Paradtoes of Power, Basil mackwcll. New York. Oxford 1989.
■*ł I). Baldwin, Money andpower, dz. cyt., s. 578.
** Por. S. Lukes (red.). Power, New York Univcrsity Press. New York 1992. s. 3.
jednego roku}. -
,T Analiza wymiarowa polega na identyfikacji wymiarów jednostek fizycznych bądź ekonomicznych wysypujących w funkcjach (równaniach). Wymiar to wyrażenie danej wielkości za pomocą wielkości podstawowych danego układu. Np. wymiarem siły w układzie SI jesi kgm/«ł, wymiarem mocy kgmł/s'. W ekonomii wymienia się dwa podstawowe wymiary - zasób (wielkość ekonomiczna na dany momeni czasowy, np. zasób kapitału na d/ień )l ffUdnii 2IWN) oraz strumień (ik>4ć zasobu w Jedmwtea waau. np. wielkość dochodu MiodftWIpB Wytwurwma * < iągu 1 ■*-........
W teorii sztuki wojennej do analogii fizycznych chętnie sięgał C. (lauso-wił/, W księdze pierwszej O naturze wojny rozpatruje różne przejawy siły du-t Im i umysłu nazywane energią, mocą. wytrwałością. Energia" np. wyraża siłę motywów wywołujących działanie, ..moc" oznacza zdolność woli do stawiania oporu sile poszczególnych uderzeń, „wytrwałość" zaś - możność stawiania długotrwałego oporu*'.
Analogiami fizycznymi starają się też posługiwać niektórzy przedstawiciele teorii i praktyki współczesnej sztuki wojennej. Próby zbudowania mechaniki walki zbrojnej podejmowali m.in. R. Simpkin (Anglik) oraz R. Leonhard (Amerykanin)4*. Według tego podejścia elementarnymi czynnikami walki zbrojnej są: mata. prędkość i przyspieszenie. Masa odpowiada czynnikowi rażenia, prędkość w ruch. tempo poruszania się wojsk na polu walki, natomiast analogiem przywieszenia jest informacja. Iloczyn rażenia i ruchu jest wy rażeniem siły. Najpełniejszym wskaźnikiem charakteryzującym wartość bojową wojsk jest iloczyn rażenia, ruchu i informacji, czego fizycznym odpowiednikiem jest kategoria mtK\ Analogie te przedstawia tablica 3.4.
Tablica 3.4. Analogie fizyczne kategorii walki zbrojnej
Oryginały |
Obrazy |
Mon |
Rażenie |
prędkość |
Tempo poruszania się na potu walki |
Przyspieszenie |
Informacja |
Moc • masa • prędkość * pizysplcszcnic |
Moc bojowa - rażenie »tempo • mfbrmaoa |
llćdlo: upracowanie wUine iu podsunie; S. Koziej. Teoria uniki wojennej, dz. cyt. s- % i a. |
Możliwości wykorzystania pojęć i terminów fizycznych w dydaktyce ekonomiki obrony zasygnalizował W. Stankiewicz. Znajdując analogie między potencjałem wojcnno-ckonomicznym a niektórymi wielkościami fizycznymi, doszedł do wniosku, że analogami takimi mogą być: potencjał, różnica potencjałów, ładunek. moc, pojemność*0.
Stosowanie analogii zarówno w wyjaśnianiu, jak i w prognozowaniu ma ograniczenia. Łatwo o fałszywe analogie. Trzeba pamiętać, że „analogie i metafory M zawsze niedoskonale i niezadowalające z logicznego punktu w idzenia"’1.
“ Por. C. Clausewii*. O trafnie. Test. Lublin 1995. s. 51-53.
*" Chodzi o prace: R. Simpkin, Race to tłu Sulfi. Oxford, Lcndon 1985; R- Leonhard. The Art ajMannner. Nov.v.o 1991. (Przywołuję Zk S. Koziej. Teoria sztuki wojennej. Bellona. Warszawa 1993. * 96 i n.y.
** Por W. Stankiewicz. O wykorzystaniu metody analogii w wykładzie na Umai potencjału nafenmyekonomicznego. (w:) Potencjał rdtnmno-ekonomkzny. Teoria i praktyka, AE. Poznali 1979. ł 49-55. Warto leż zwrócić uwagę na następującą wypowiedź: ..Nie ma dokładnie wyty* ełomjgranicymiędzy wiełkośdem lt/yv/nymi a wielkościami ekoeomicznyim"(R. L Rojacfcaa, M K. Ptakunow. KoiHzarrcmngJonałU r tLmomtku. Mnkwa 1987, ł 1823
“ L. von Mim. Ludzkie dtldm* 4t cyt,• VR