4
4
Itys. 71. Schemat pokładów mięśniowych tułowia: A — pokład skośny zewnętrzny, B — pokład- skośny wewnętrzny; 4 — m. zębaty grzbietowy tylny, 4' — m. zębaty grzbietowy przedni, 5 — m. skośny wewnętrzny brzucha, 17 — m. skośny zewnętrzny brzucha, 22 — mm. międzyżebrowe zewnętrzne, 22' — mm. międzyżebrowe wewnętrznej 2<i — mm. pochyłe, 27 — m. prosty klatki piersiowej, 28 -— m. prosty brzucha, 31 — mm. dźwigacze żeber, 36 — ni. cofacz żebra, 45 — m. -poprzeczny brzucha
194
mują trzewia jamy brzusznej, ale i uciskając na nie powodują ich opróżnianie (np. wydalanie kału, moczu; wymioty; poród). Skurcz mięśni tłoczni brzusznej, a szczególnie mięśnia .prostego brzucha, odgrywa niepoślednią rolę w ustalaniu kręgosłupa. Ta różnorodność czynnościowa ma swe odbicie w budowie mięśni. Mięśnie brzucha składają się z czterech .pokładów, przy czym w każdym z nich zupełnie inaczej układają się -pęczki włókien mięśniowych. I tak, w mięśniu skośnym zewnętrznym brzucha włókna biegną od żeber w kierunku tylno-dolnym, w-mięśniu skośnym wewnętrznym brzucha — od guza biodrowego w kierunku przednio-dol-nym, w mięśniu poprzecznym brzucha mają przebieg poprzeczny, a w ntięśniu prostym brzucha — podłużny, od mostka do kości łonowej.
Mięśnie klatki “piersiowej razem wzięte można rozpatrywać jako swego TrtHznjii skoordynowany aparat ruchowy, którego działalność gwarantuje oddechową funkcję płuc.
Mięsień zębaty grzbietowy przedni, m. serratus dorsalis craiiialis — rys. 72 [4']. Jest cienia, płaski i leży .w przedniej .połowie klatki piersiowej pomiędzy wyrostkami kolczystymi a żebrami, przykrywając ęm, biodrowo-- żebrowy'i m. najdłuższy.klatki piersiowej. Z boku okrywają go mięśnie: rówhbległoboczny klatki piersiowej, zębaty brzuszny klatki piersiowej i najszerszy grzbietu. Rozpoczyna się zębami mięśniowymi na końcach kręgosłupowych żeber, bocznie od miejsca przyczepu m. biodrowo-żebro-wego. Pęczki włókien mięśniowych biegną w kierunku przednio-górnym • i przechodzą w obszerne płaskie ścięgno, które kończy się na wyrostkach. kolczystych kręgów-piersiowych.
CECHY GATUNKOWE:
U psa mięsień ten ma 8 zębów (od II do IX żebra); u świni 4—5 zębów (od V—IV do VIII żebra), u owcy 3 zęby (od IV do VI żebra); u dużych przeżuwaczy 4—6 zębów (od V—IV do VIII—IX żebra); u konia- 7—8 zębów (od V—VI do XI—XIL żebra). ;
Czynność. Mięsień wdechowy, pociąga żebra do przodu. Unerwienie. Nerwy międzyżebrowe.
Mięsień zębaty grzbietowy tylny, m. serratus dorsfllis caudalis [4], Jest również płaski i cienki, ale układa się w tylnej połowie klatki piersiowej, między żebrami a wyrostkami kolczystymi; przykrywa m. biodrowo-że-browy i m. najdłuższy klatki piersiowej. Rozpoczyna się zębami mięśniowymi na tylnych krawędziach żeber, przy czym pęczki włókien biegną, rw kieruhku tylno-górnym. Płaskie ścięgno końcowe zrasta się z powięzią, piersiowo-lędźwiową i przymocowuje do wyrostków kolczystych.
CECHY GATUNKOWE: " '
U psa ma 3 zęby (XI—XIII żebro); u świni ,— 5—6 zębów (od IX—X do XIV—XV żebra); u owcy — 5 zębów (IX—XIII żebro); u dużych przeżuwaczy — 3—4 zęby (od X—XI do XIII żebra); u konia — 7—8 zębórw (od XI—XII do XVIII żebra)-
Czynność. Mięsień wydechowy; pociąga żebra do tyłu.
Unerwienie. Nerwy międzyżebrowe.
Mięśnie pochyłe — rys. 71 [26], Znajdują się między żebrami a kręgami szyjnymi. Rozróżnia się mięśnie .pochyle: grzbietowy, środkowy
i (u przeżuwaczy) brzuszny, przy czym zachowują się one niejednakowo u różnych gatunków zwierząt.
1. Mięsień pochyły grzbietowy, m. scalenus dorsalis —
195