220 (42)

220

wizyjne należy wybrać do analizy? Ogromnej pracy wymagałoby przeanalizo wanie każdego numeru „Time’a”, „Newsweeka” i „U.S. News & World Reporl" z dwóch lat. Możliwe jest więc wybranie próbki z tego okresu i otrzymanie w ten sposób reprezentatywnej grupy problemów. Jedną możliwość stanowi zwykła próbka losowa dat kalendarzowych: zaczynając od losowo wybranego numeru, do próbki wybiera się każdy n-ty numer danej publikacji. Metody tej nie można jednak zastosować bez przygotowania planu. Na przykład, jeżeli chcemy uzyskać 50 dat wydania, a stosowany interwał to 7 dni, może się okazać, że próbka zawiera 50 wydań sobotnich (periodyczność). Ponieważ treść wiadomości nie jest rozłożona losowo na poszczególne dni tygodnia, próbka taka nie będzie reprezentatywna.

Inną techniką próbkowania jest stratyfikacja według kolejnych tygodni miesiąca i według kolejnych dni tygodnia. Jednym ze sposobów zapewnienia zrównoważonego rozkładu w miesiącu jest reguła próbkowania mówiąca, że wybrać można nie więcej niż dwa dni w jednym tygodniu. Inną procedurą jest skonstruowanie tygodnia składanego dla każdego miesiąca w próbce. Na przykład w studium można użyć próbki składającej się z jednego poniedział ku (wybranego losowo spośród czterech lub pięciu możliwych poniedziałków w miesiącu), jednego wtorku (wybranego losowo spośród możliwych wtorków) i tak dalej, aż się wybierze wszystkie dni tygodnia. Ile dat wydań należy wybrać? Odpowiedź oczywiście zależy od badanego tematu. Jeżeli badacz próbuje opisać sposób przedstawiania Amerykanów pochodzenia meksykańskiego w telewizji w porach największej oglądalności, dla zapewnienia reprezentatywnej analizy musi wybrać pewną liczbę dat jako próbkę. Jeżeli chce się przeanalizować źródła geograficzne wiadomości, potrzebna jest mniejsza liczba dat, ponieważ niemal każda wiadomość jest relewantna. Liczba dat powinna być funkcją danego zjawiska: im niższa incydencja, tym więcej dat musi liczyć próbka.

Istnieją pewne ogólne wytyczne co do próbkowania w mediach. Stempel (1952) dobrał oddzielne próbki złożone z 6, 12, 18, 24 i 48 numerów jednej gazety i porównał przeciętną treść każdej z próbek pod kątem jednej kategorii z treścią całego rocznika. W wyniku tej procedury stwierdził, że każdy rozmiar próbki dawał dobre wyniki i że zwiększanie wielkości próbki powyżej 12 numerów nie przyczyniało się w sposób istotny do poprawienia jakości tej próbki. Riffe, Aust i Lacy (1993) wykazali, że w odniesieniu do treści gazet technika próbkowania wykorzystująca pojęcie tygodnia składanego jest lepsza zarówno od próbki losowej, jak i próbki zawierającej wydania z kolejnych dni. Podobnie Riffe, Lacy i Drager (1996) sprawdzili, jakie są optymalne rozmiary próbek do analizy magazynów informacyjnych, a Lacy, Robinson i Riffe (1995) zrobili to samo dla gazet. Stwierdzili oni, że miesięczna próbka warstwowa złożona z 12 numerów jest najlepsza zarówno dla magazynów, jak i dla gazet. Następną pod tym względem metodą była zwykła próbka losowa złożona z 14 numerów.

Część II Strategie badań