kscan
50

Metoda AAS należy dzisiaj do najchętniej stosowanych technik w analizie ilościowej pierwiastków. Jej główne zalety to: f 1) bardzo dobra .czułości-

^ 2) niska granica wykrywalności — jest zróżnicowana dla różnych pierwiastków. Dla wielu pierwiastków w metodzie F-AAS osiąga się granicę wykrywalności na poziomie od pg/cm³ do ng/cm³, a w metodzie ET-AAS na poziomie od ng/cm³ do pg/cm³;

3)    doskonała selektywność^ Selektywność jest określana zdolnością rozdzielczą aparatury. Widma AAS są bardzo ubogie w linie, stąd praktycznie nie występują koincydencje linii,_a selektywność dodatkowo zwiększa się przez

^zastosowanie lamp spektralnycHf"    °

4)    odtwarzalnosc oznaczeń, określana także jako precyzja oznaczeń, której miarą jest odchylenie standardowe; jest ona dla różnych technik różna. Odtwarzalność metody zależy od wielu czynników, w tym m.in. od wstępnej obróbki chemicznej próbki, stabilności techniki pomiarowej, a przede wszystkim odtwarzalności wytwarzania plazmy. Technika F-AAS zapewnia dobrą odtwarzalność plazmy, dlatego w optymalnych warunkach można uzyskać wyniki

z względnym odchyleniem standardowym (RSD) w granicach 0,001—0,03. W przypadku ET-AAS odtwarzalność jest gorsza, a wynika z niejednorodności plazmy i z trudności związanych z odtwarzalnością dozowania małej objętości próbki. Dlatego wartości RSD dla ET-AAS są zawarte w granicach 0,01 —0,2.

Ograniczenia metod AAS są związane z hcznymiąnterferencjaim) które są inne dla F-AAS, a inne dla ET-AAS. Te interferencje wpływają w sposób zasadniczy na dokładność oznaczeń. Wyróżnia się dwie grupy czynników zakłócających:

•    czynniki aparaturowe,

•    efekty matrycowe.

Czynniki aparaturowe są związane w dużej mierze z zakłóceniami spektralnymi (tabl. 8.1). Tych czynników jest kilka, a równanie przedstawiające zależność absorbancji od stężenia analizowanego pierwiastka [równanie (8.12)] można zmodyfikować w sposób następujący:

A = (£_A)_max rcb — B—C — D + E+ F    (8.17)

gdzie: B — oznacza emisję cieplną atomów w plazmie. Emisja ta zwiększa 7₀, dlatego fałszuje wyniki, gdyż absorbancja faktyczna jest większa. Emisję cieplną atomów należy wyeliminować aparaturowo.

C — oznacza fluorescencję atomową. W plaźmie powstają atomy wzbudzone, które mogą emitować promieniowanie. Ta fluorescencja atomowa może zwiększać I₀ i dlatego zniekształcać wynik.

D — oznacza emisję termiczną wszystkich cząsteczek znajdujących się w plaźmie. Promieniowanie to musi być wyeliminowane aparaturowo.

E — oznacza absorpcję promieniowania przez wszystkie inne składniki plazmy poza pierwiastkiem oznaczanym.

F — oznacza rozpraszanie promieniowania przez duże cząstki plazmy.

157