222 (10)

JA

( Podatność materiałów na erozję fotonową. Erozja fotonowa to efekt gwałtownego działania cieplnego skoncentrowanej wiązki promieniowania świetlnego w małej objętości materiału. Proces zmiany energii promieniowania świetlnego lasera na energię cieplną zachodzi w materiałach, które promieniowanie to pochłaniają całkowicie lub choćby częściowo. Odpornymi na obróbkę laserową mogły być więc materiały przezroczyste dla promieniowania dla danej długości fali lub całkowicie je odbijające. W praktyce tworzyw idealnych, spełniających warunki całkowitej przezroczystości lub całkowitego odbicia, nie spotyka się. Można więc przyjąć, że wszystkie stosowane w technice materiały podlegają erozji fotonowej, czyli są podatne na ten rodzaj obróbki.

Wydajność obróbki laserowej (tzn. ilość materiału usuniętego impulsem laserowym o określonej długości fali i energii) zależy w głównej mierze od obrabianego materiału. Podatność na erozję fotonową (rys. 8.50) zależy od wielu własności materiału. Wchodzą tu w grę zarówno cechy wpływające na wartość dynamicznego współczynnika odbicia i pochłaniania promieniowania jak i własności, od których zależą warunki cieplne panujące w strefie drążenia.

▲

Rys. 8.50. Podatność na erozją fotonową wybranych metali, określona eksperymentalnie dla następujących warunków obróbki: energia impulsu E,- = 1-H0 J, czas jego trwania f,= 10“³ s, długość fali A = 1,06 pm, ogniskowa obiektywu roboczego/= 50 mm [35]

222