225 (14)

8)

ąc

Siły tnące

Mo menty gnące

© 0

Rys. 142. Konwencja znaków dla sił tnących i momentów gnących

Rozpatrując wielkość ST w badanej belce od lewej do prawej będziemy określać tę wartość co 1 m. W punkcie A wielkość ST₀ = R_A, gdyż suma sił działających na lewo od przekroju jest równa zero. W punkcie odległym od A o 1 m:

S7] = R_a — 1 • q podobnie w następnych punktach: ST₂ R_a 2 • q ST₃ = R_a - 3 • q

w punkcie odległym o l_B od A znajduje się podpora B, której wpływ należy uwzględnić.

ST_s = R_a — q ' l_B + Rb ~    ~ 8 • q + R_B

ST₉ = R_A - 9 • q + R_b ST₁₀ = R_a-P + R_b = 0

Wykres sił tnących występujących w badanej belce przedstawia rysunek 141 b. Z tego wykresu widać, że przy stałym obciążeniu ciągłym belki wykres ST jest linią prostą. W punkcie przyłożenia sił reakcji podpór następuje uskok wykresu o wielkość działającej siły.

Po określeniu STmożna przystąpić do określenia momentów gnących (Mg) w badanej belce.

Moment gnący w danym przekroju poprzecznym jest to algebraiczna suma wszystkich momentów zewnętrznych dziąłających po jednej stronie danego przekroju i leżących w płaszczyźnie przechodzącej przez oś belki [21]. Ogólna postać równania momentu gnącego dla odcinka belki od 0 do 8 m (rys. 143):

(14.9)

gdzie:

i — kolejny nr badanego przekroju.

madę by voyteck (dec'2004)

225