231 (28)

Dla określonego stożka stosunek zmiany przekrojów — jest znany

F

i może być obliczony jako funkcja odległości od wierzchołka stożka. Powierzchnia F' przekroju poprzecznego stożka jest proporcjonalna do x² — jeśli x oznacza odległość od początku stożka (rys. 191).

(34)

dlnF    2

dx    x

Tak więc do wykresu położenia i stanu należy dorysować krzywą określającą zmiany przekroju (wg rys. 192).

Rys. 191. Sposób ustalania odległości * przy określaniu zmiany przekrojów

Szuka się na drodze kolejnych przybliżeń punktu 4 dla znanego punktu 1 i i. Na wykresie (t—x) przewiduje się położenie punktu 4 i oblicza wartości dt_{ i dt₃ oraz znajduje średnie wartości zmiany przekrojów

) zgodnie ze wzorem (33) odkładając te wartości na wykresie

^J 3

stanu z punktów' 1 i 3; punkt przecięcia charakterystyk określa punkt 4*. Za pomocą biegunowej H sprawdza się punkt 4 na wykresie położenia. Jeśli jest niezgodność, powtarza się przybliżenie po raz drugi. Przy pewnej wprawie konieczność ta nie zachodzi.

Na marginesie trzeba dodać, że równanie (32) w formie bezwymiarowej można zgodnie z tym jak postąpił Jenny wyrazić następująco:

0    r ~ r~i    fc — i

dt/= +-A-d \p~^\+A-P ™-U-F_x'dZ    (35)

k — 1    ^L

a rysunkowo jak na rysunku 193 (rys. 193 jest analogiczny do rys. 180, jednak w praktycznym zastosowaniu jest wygodniejszy w użyciu). Z rysunku 193 widać, że cząsteczka gazu w stożku — przy przesuwaniu się w kierunku dodatnim osi x, zmniejsza swoją prędkość, natomiast przy kierunku odwrotnym — zwiększa.

231