232 (19)

do zdolności rozdzielczej oka u, a odwrotnie proporcjonalny do stopnia powiększenia IV_X lunetki sekstantu, a zatem

"a - i ~>    03.1)

gdzie W_x dla współczesnych sekstantów wynosi 2—10, a u zawiera się w granicach od 0,75' do 1,0'.    V

W praktyce przyjmuje się dla m₂ następujące wartości:

m₂ * ±0,3' do ±0,5'.

3.    Błąd średni wywołany odchyleniem sekstantu od linii pionu wynosi

- ±0,1' do ±0,2'.

4.    Błędy średnic mechaniczne sekstantu, jak luz alidady, luz zębatki i ślimaka oraz inne nieokreślone wady, wynoszą

m₄ ** ±0,3' do ±0,5'.

5.    Błędy średnie odczytu kąta z podziołek wynoszą

m₅ - ±0,1' do ±0,2'.

6.    Błąd średni określenia poprawki indeksu wynosi

m₆ - ±0,1' do ±0,2'.

7.    Błąd średni pomiaru spowodowany tym, że środek ciała niebieskiego nie leży w środku pola widzenia lunetki w momencie pomiaru. Błąd ten można wyrazić wzorem

m₇ - ±0,37' • tg^V    (13.2) f

gdzie h — wysokość obserwowana [stopnie].

W praktyce przyjmuje się wartość w granicach

trtf = ±0,1' do ±0,4'.

8.    Zmiana wzniesienia oczu w wyniku falowania powoduje błąd pomiaru, który wyraża się wzorem

±0,62 •

(13.3)

gdzie:

Am, — amplituda zmiany u zniesienia oczu [ml.

u — wzniesienie oczu obserwatora ponad powierzchnię wody [ml.

W tabeli 13.1 wyliczono błędy średnie pomiaru wysokości w wyniku falowania, przy stałej amplitudzie zmiany wzniesienia oczu 2 m, jako funkcji wzniesienia oczu obserwatora.

232