0929DRUK00001732
320 ROZDZIAŁ VI, (;£T. 70
w odległości od tych punktów odwrotnie proporcjonalnej do kutwy więc średnia odlógtóść Środka ziemi od środka ciężkości układu jest.
Jest to połowa wielkiej os.i elipsy, którą środek ziemi w płaszcz} żnie drogi księżyca zakreśla dokoła, środka ciężkości, stanowiącego ognisko elipsy.
Rozmiary tej elipsy wpływają ze wzoru (w). Jak wiemy, jest A°g = cosec 7i°£, gdy promień równika ziemskiego przyjmiemy za jednostkę długości. Przyjmując jak poprzednio
Rvciim 73.
G
(t2 = 0.731. Ponieważ paralaksa dzieima-ni^ wpty.wa na pozycje gwiazd Stałych, więc tembardziej nie wywiera na nie dostrzegalnego wpływu parał,iksa miesięczna. W tych przypadkach, w którycdi paralaksa miesięczna wchodzi w rachubo, można, bez wpływu na dokładność pominąć kształt eliptyczny drogi środka ziemi dokoła środka ciężkości i uważać ją za koto o promieniu ae.
W jaki sposób w ogólności paralaksa miesięczna się uja-nia, wyjaśnia, rycina 5<k
• Niech będzie M środek ciężkości układu ziemia-księżye, •O — środek ziemi, poruszający się dokoła M po kolo o promie-
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
0929DRUK00001734 322 ROZDZIAŁ VI,; tJST. 70 pada na wielkiem kole, okreśłonem przez geocentryozne p0929DRUK00001708 296 ROZDZIAI VI, UST. 65 jedynie wtedy, gdy danytopest Czas obserwacji. Paralaksa,0929DRUK00001710 298 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 miedzy geodezyjną płaszczyzną wierzchołkową a płaszczyzną0929DRUK00001712 300 ROZDZIAŁ VI, UST. 66 Ze wzoru (127") wypływa A = U = a cosec " ; &nb0929DRUK00001714 302 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 miejące gwiazdy, a w punkcie G — lopocentryczne. To osta0929DRUK00001716 304 ROZDZIAŁ VI, UST. 07 W tym ostatnim przypadku w pierwszem przybliżeniu ■oblicz0929DRUK00001718 306 ROZDZIAŁ VI, UST. 67 skąd wynika COS lJ 9 11 — cos— / j cos (p — P) --+ sin &n0929DRUK00001726 314 ROZDZIAŁ VI, UST. 68 Dalej jest według wzorów (132 ) i (135") z dostatecz0929DRUK00001730 318 ROZDZIAŁ VI, TjST. 69 § — c== — ^tc°q (sin o ct>3 3 — ,c.bs 9 sin 3-_cois0929DRUK00001736 324 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 i wAflftfi powyższe podstawimy we wzorach (158 ) to otrzy0929DRUK00001738 32 G ROZDZIAŁ VI, UST. 71 Ponieważ -- jest zawsze małym ułamkiem, wiec możemy przy0929DRUK00001740 328 ROZDZIAŁ VI, UST. 71 się zeru, więsj oznscfcwb jeszcze długość słońca przez O0929DRUK00001744 332 ROZDZIAŁ VI, UST. 72 oznaczmy dalej ~ — ą, rozumiejąc przez 4 przebytą drogę,0929DRUK00001750 338 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Gdy do obliczenia h — h zastosujemy wzory (141j i (188IV0929DRUK00001752 340 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 sec 8 0.01100 sec0929DRUK00001754 343 ROZDZIAŁ VI, UST. 74 Z temi wartościami rachunek według wzorów (h) i ii; ustęp0929DRUK00001782 370 ROZDZIAŁ VII, UST. 70 Wzorem i (£S&) można nadać jeszóze inną postać. Pods0929DRUK00001770 458 ROZDZIAŁ VI® UST. 100 100. Przykłady do poprzedniego ustępu. Przykład 1. W epoDSCN7794 j ładnienia dotyczące przewodzeniawięcej podobnych podstron