Na drugim końcu skali moc zasad mocniejszych niż jon wodorotlenowy ulega : wyrówianiu w roziwórze wodnym, ponieważ są one praktycznie całkowicie, proto- ' nowane:
NH; + H:0-NH3 + HO" ‘ /
Jeżeli rozpuszczalnik )est bardziej .kwasowy n*a woda, będzie on -wyrównywał moc słabszych^zasad. Aniony fenoianowy i hydroksylowy wydają się jednakowo mocne w bezwodnym ,kvvasi-e mrówkowym. Nawet kwasy karboksjriowr ją mocnymi zasadmi, gdy są rozpuszczone w kwasie siarkpwym. Odwrotnie, rozpuszczalniki bardzo słabo kwasowe, jak ciekły amoniak, Są stanie różnicować mocne zasady.
6. BADANIE ROZPUSZCZALNOŚCI ZWIĄZKÓW
Ustalenie rozpuszczalności związku organicznego w wybranych rozpuszczalnikach dostarcza wstępnych informacji na temat charakteru badanego związku, ponieważ rozpuszczalność jest ściśle powiązana z budową i obecnością określonych grup funkcyjnych. Wstępne testy na rozpuszczalność pozwalają uzyskać informacje o kwasowym, zasadowym lub obojętnym charakterze f badane go związku '-(patrz punkt 5.)ł Stanowią one podstawę dozaliczenia związku organicznego do odpowiednie j _ grupy rozpuszczalności, w obrębie ktdrej przeprowadzić można dalsze.testy z wykorzystaniem reakcji charakterystycznych dla poszczególnych grup funkcyjnych. • :
Do przeprowadzenia prób -rozpuszczalności-- stosuje się następujące rozpuszczalniki, podane w kolejności ich użycia:
- eter dietylowy ‘ ' ■'
- 5% wodny roztwór NaOH
- 5% wodny roztwór NaHCO^ . ! ’
- 5% wodny roztwór HC1 . . ' ,J":i \ h
Zastosowanie tak wybranych rozpuszczalników ma swoje '■ logiczne -uzasadnienie. Woda ze względu na swą polarność jest dobrym rozpuszczalnikiem związków o wyraźnie polarnym charakterze
cząsteczek, w których udział, części niepolarąej (najczęściej węglowodorowej) nie jest duży. Zła rozpuszczalność gwiąz-ku
v
w eterze świadczy o jego silnej polarności.
.23