240 241 (18)

i zastosowaniem korekcji równoległo-szeregowej. Przyjmujemy, że całkowita pojemność montażowa układu wynosi 6 pF, ponieważ w układ wchodzą dodatkowe elementy L, i R,; cząstkowe pojemności montażu C_mi I Cmi wyniosą wiqc po 3 pF każda. Możemy więc obliczyć C,, C„ C, i n: otrzymamy:

C, = C_uyl-tC_m = 2,5+3 = 5,5 pF C, = C,+C_m, «= 6+3 = 9 pF C. ~ C,+C, = 5,5+9 = 14,5 pF

Zgodnie z tablicą 5.5, w przypadku n = 0,38 przyjmujemy układ z rysunku 5-47b, doprowadzając n do wartości 0,404 przez podłączenie do pojemności C, dodatkowej pojemności C_d\ niezbędną wartość C_d znajdujemy, rozwiązując względem niej następujące równanie:

n = 0,404 =

C,C_rf

c_t+c_d+c,

5,5 + C_d 5,5+Cj+9

z którego otrzymamy, że C_d =0,6 pF; obliczeniowa wartość współczynnika n będzie w przypadku układu z rysunku 5-47b równa: n = 1 -0,404 ■= 0,596

W oparciu o wykresy z rysunku 5-49 dla n = 0,596 znajdujemy: a = 0,15; a, = 0,59; b, 0. Według krzywych z rysunku 5-50 określimy, że przy n = 0,596 wartość Y_R = C.707 odpowiada wartości X_g = 2.7; stąd

R.

0,159 • 2,7 4 • 10* • 15,1 • 10-

>7100 Q

ponieważ po dodaniu do C, pojemności dodatkowej równej 0,6 pF, otrzymamy C₀ — 15,1 pF.

Przyjmujemy dla R» standardowy opornik masowy o oporności 6800 Q; okazuje się więc, że oporność R, jest prawie półtora razy większa niż w przypadku korekcji równoległej. W związku z tym w celu uzyskania napięcia wyjściowego równego 40 V potrzebna będzie lampa o prądzie spoczynkowym wynoszącym nie 10. lecz 7 mA; dzięki temu w stopniu końcowym można będzie zastosować lampę 6Ż1P, tj. taką samą jak w stopniu wzmocnienia wstępnego. Jeżeli natomiast pozostawimy w stopniu końcowym lampę 6Z5P, można będzie uzyskać amplitudą wzmocnionego napięcia sygnału nie 40 V, lecz większą od 60 V; współczynnik wzmocnienia stopnia wyniesie wtedy:

kiri •*» S_a Rj, = 9 • 10-> • 6800 = 61

Jest to zatem w przybliżeniu półtora razy więcej, niż w przypadku korekcji równoległej. Przy mniejszych zniekształceniach częstotliwościowych na górnej częstotliwości roboczej zysk osiągany wskutek zastosowania korekcji równolcgło-szeregowej będzie jeszcze większy.

Wartości L„ Ł, i R, określamy na podstawie wyrażeń:

L, = q,C,RJ = 0,59 • 15.1 -10-“ • 6800* = 4,12 • 10r* H = 412 (Ul X., = aC,R*. = 0,15 • 15,1 • 10-” • 680O² = 1,05 • 10“* H = 105 pH

Charakterystykę częstotliwościową stopnia w zakresie górnych częstotliwości wygodnie jest wykreślać na podstawie rodziny znormalizowanych charakterystyk częstotliwościowych. W tym celu skalę poziomej osi wykresu z rysunku 5-50 dzieli się przez 6,28 • 10* R«C», po czym zostaje ona przekształcona w megaherce, w związku z czym znormalizowana charakterystyka dla danej wartości n okaże się poszukiwaną charakterystyką częstotliwościową: dalszy tok obliczeń stopnia nie różni się niczym od obliczeń prowadzonych w przykładzie poprzednim.

Przykład 5.9. W celu przedstawienia specyfiki obliczania wyjściowego stopnia wzmacniacza sygnałów impulsowych o znacznej amplitudzie sygnału na wyjściu, obliczymy stopień końcowy o następujących danych: czas ustalenia tu^lO^-* sek, wyskok 9 równy wartości krytycznej: maksymalny czas trwania wzmacnianych impulsów T_m>1 = 2-10-* sek; spadek płaskiego wierzchołka impulsu A ^ 3*/•. Największa obliczeniowa amplituda impulsów wyjściowych U_vyjk = 18 V powinna być zapewniona przy dowolnej biegunowości impulsów wejściowych: na oporności obciążenia nie powinna występować składowa stała napięcia wyjściowego. Częstotliwość powtarzania impulsów nie większa od 1000 Hz. Użytecznym obciążeniem stopnia jest pojemność C₀ = 8 pF i oporność czynna R_n = = 0.1 MO. połączone równolegle. W stopniu powinna być wykorzystana lampa miniaturowa o żarzeniu pośrednim i napięciu żarzenia 6.3 V

Jeżeli w obliczanym stopniu zostanie zastosowana równoległa korekcła wielkiej częstotliwości, przy której wyskok krytyczny będzie równy w przybliżeniu l*/», wtedy na podstawie krzywych z rysunku 5-45 znajdziemy. że 6 “ IV* odpowiada wartościom a = 0.35 i i_u = 1.31 W celu wybrania odpowiedniej lampy określimy orientacyjnie pojemność C„, przyjmując pojemność wyjściową lampy równą w przybliżeniu 4 pF, a pojemność montażu rzędu 5 pF: otrzymamy:

C, - C„_W+C_m+C, = 4+5 + 8 = 17 pF Stąd orientacyjna wartość oporności obciążenia anodowego: t_u    10“*

Ra

449 O

x„C, 1,31-17-10-“

W celu otrzymania na takiej oporności impulsu napięcia 18 V niezbędny jest impuls prądu, równy

U~y/k 18

0,04 A — 40 raA

241

ts Wzmacniacze elektronowe