252 (32)

252

7. Dobór wstępny konstrukcyjnych param—

Rys. 722 Rdzeń bieguna składany z wykrojów o niesymetrycznym nabiegunniku. Wykroje na połowie długości rdzenia są obrócone o 180° względem osi X-X

W tym samym celu wykonuje się nabiegnnniki lite bez uzwojenia klatkowego. W nabiegunniku nie ma wówczas żłobków i jego wysokość może być mniejsza niż nabiegunnika składanego z wykrojów (tabł. *7.10).

Kształt nabiegunnika należy zaprojektować tak, żeby osiągnąć pożądany rozkład pola magnetycznego w szczelinie — zwykle chodzi o osiąg-

TabUea 7.10. Parametry i wymiary rdzenia biegana maszyny synchronicznej przyjmowane aa wstępie obliczeń projektowych

I Wielkość	Jed nost ka	Wartość przy podziałce biegunowej r
		do 0.35	ponad 0,35 do 045	1 ponad 0,45 1 do 055	ponad 0,55
1 Współczynnik zapełnienia 1 podziałki biegunowej a.	— I 0,66+0,70		0,69+0,72	071+0,74	073+0,76
1 Wysokość nabiegunnika hpl 1 w maszynach o / 2<p<4 —    z uzwojeniem klatkowym 1 —    bez uzwojenia klatkowego	m 0,025+0,045 0015+0,03 i		0,045+0,0551 003+004 I	0,05+0,065 004+005	— 0065+0,08 005+0065

Wysokość nabiegunnika A_/t w maszynach wolnobieżnych ¹ — | uzwojeniem klatkowym ! — bez uzwojenia klatkowego

0,045+0,055

003+0,045

nięcie rozkładu sinusoidalnego zarówno przy biegu jałowym, jak również w maszynie obciążonej. W praktyce można się tylko zbliżyć do tego stanu idealnego; zwykle dąży się do maksymalnego ograniczenia udziału wyższych harmonicznych w rozkładzie pola maszyny nieobciążonej. W tym celu kształtuje się nabiegunniki tak, żeby osiągnąć:

— odpowiednie zapełnienie podziałki biegunową, którego miarą jest współczynnik (rys. 7.22 i rys. IJAb)

*F =

n

(7.81)

— odpowiedni stosunek szczeliny maksymalnej na krańcu nabiegunnika do minimalnej na jego osi

fc* =

(7.82)

— pochylenie krawędzi bocznych względem osi maszyny lub ich zarys schodkowy (rys. 7.23).

Rys. 723. Nabiegunnik o krawędziach bocznych: a) skośnych do osi maszyny, b,c) ściętych;

d,e) schodkowych

Na podstawie równania opisującego rozkład pola magnetostatycznego można — przy założeniu gładkich powierzchni rdzenia stojana oraz bieguna — wyznaczyć kształt nabiegunnika, przy którym uzyskuje się sinusoidalny przebieg promieniowej składowej wektora indukcji. Kształt ten zależy jednak od liczby par biegunów p i otrzymuje się go wyznaczając funkcję 5(a) z równania [3]

B

w którym oznaczenia, jak na rys. 7.24a.

W projektowaniu nie korzysta się jednak z równania (7.83). Jego rozwiązanie dla szeregu kolejnych wartości kąta a jest pracochłonne, a ponadto