254

254 5. UKŁADY 1 PRZEKSZTAŁTNIKI REZONANSOWE

komutacji może być wyznaczony z zależności (5.123) i (5.133) po podstawieniu u_T1 = 0, tzn. z równania

1

_e-"^7i/2e cos(a>T_K + <p_l) =-——    (5.135)

gdzie:

^A-J'⁺(k) ^;    ^ ⁼ ”"*2^ ²“X

Wykres cuT_K = f(Q) dotyczący tego przypadku przedstawiono na rys. 5.30.

Rys. 5.30. Zależność kąta komutacji od dobroci obwodu komutacyjnego falownika z rys. 5.28 (to = v)

W układzie na rys. 5.28 źródło napięcia stałego zasila falownik tylko w jednym półokresie. W drugim półokresie odbiornik jest zasilany energią zmagazynowaną w kondensatorze.

Odmienny typ falownika, umożliwiający pracę przy częstotliwościach co > v i co < v, zasilany energią w obu półokresach napięcia wyjściowego przedstawiono na rys. 5.31. W układzie tym dwa tyrystory są włączone w szereg z uzwojeniami L, i L₂ dławika. Gdy zostaje włączony jeden z tyrystorów, np. T₂, wówczas napięcie indukowane w sprzężonych magnetycznie uzwojeniach dławika powoduje wyłączenie drugiego tyrystora T_v Pojemność komutacyjna jest podzielona na dwie części, włączone w szereg z rezystancją obciążenia.

Podobne warunki pracy, jak falownika z rys. 5.31, można uzyskać również w falownikach z jednym kondensatorem komutacyjnym (rys. 5.32).

W omówionych falownikach szeregowych wszystkie wielkości charakterystyczne zależą od współczynnika dobroci Q obwodu komutacyjnego, a więc — przy niezmiennej pojemności kondensatora i indukcyjności dławika — od rezystancji obciążenia. Zmniejszenie tej rezystancji powoduje wzrost napięcia

Rys. 5.31. Układ falownika szeregowego umożliwiający dopływ energii ze źródła w obu półokresach napięcia wyjściowego