Bardzo istotną sprawą w procesach spostrzegania jest zwrócenie uwagi na fakt występowania dwóch grup spostrzeżeń: obiektywnych i subiektywnych .
W toku nauczania należy stale dążyć do wyrobienia umiejętności obiektywnego spostrzegania zjawisk. Spostrzeganie subiektywne występuje z reguły tam, gdzie nie było cno zbyt dokładne. Wówczas obserwator "dorabia*1 to co chciałby widzieć, daje się ponieść fantazji i przedstawia swoje domysły fałszujące prawdzi- i wy obraz spostrzeżenia. Przykładem niech będą np. zeznania świadków kolizji dwóch jachtów w czasie regat, czy też wypadku drogowego.
Naprawdę wartościowym spostrzeganiem jest jedynie takie, które ściśle rejestruje fakty i zjawiska, a pozostawia ich interpretację.
Fochoaną spostrzegania jest spostrzegawczość mająca niebagatelne znaczenie w żeglarstwie, określić ją rnożna jako zdolność odbierania dużej I ilości spostrzeżeń w krótkim okresie czasu, w wielu przypadkach nieomal jednocześnie np. wiatr, no kurs na kompasie, położenie żagli, obecność boi itp.
Spostrzeganie może być celowe lub mimowolne. Wskazanym jest w toku szkolenia przeprowadzenie eksperymentu naturalnego ze swoimi słuchaczami, który oozwoli stwierdzić stopień spostrzegawczości u ludzi z którymi mamy pływać. Nie od rzeczy będzi* poświęcić ćwiczeniu spostrzegawczości nieco czasu.
Prostymi i łatwymi do przeprowadzenia nawet na pokładzie jachtu czy w ośrodku są podane przykładowo ćwiczenia:
1. Ustawia się szereg przedmiotów /8-10 sztuk/ w dowolnej kolejności obok siebie i pokazuje załoaze przez około 10 sekund, .po czym zmienia się ich porządek /załoga nie patrzy/. Wymiar czasu obderwacji można regulować wg uznania.
Przeprowadzamy spacer niedługą trasą z zaleceniem hacznego obserwowania określonej okolicy - po zakończeniu marszu prosimy o wyjaśnienia odnośnie mijanych przedmiotów czy ludzi. Np. jakiej maści był koń pasący się przy drodze, juką chustkę nosiła przechodząca dziewczyna itp.