UKŁADY JEDNOSKŁADNIKOWE 275
W przypadku przemiany fazowej ciecz—para AK„ - V%- Vc gdzie Vt — objętość mola gazu, aKt — objętość mola cieczy. Wziąwszy pod uwagę, żc V% %> Ve można założyć, że AKP = V%. Jeżeli ponadto przyjmiemy, żc para zachowuje się jak gaz doskonały, równanie Clausiusa-Clapeyrona przyjmie postać:
(4.9)
dlnp _ A//w d T ~ RT2
która przypomina równanie izobary van’t Hoffa. A//w oznacza tu ciepło parowania.
Równanie powyższe pozwala obliczać prężność pary nad cieczą dla dowolnej temperatury, jeżeli znamy prężność choćby dla jednej temperatury, oraz A//w = f(7). Ciepło przemiany fazowej AHw zmienia się nieznacznie z temperaturą i w praktycznych rozważaniach może być przyjęte za stałe, niezależne od temperatury. Całkowanie równania (4.9) prowadzi do postaci
- -fconst
(4.10)
Wykreślając zależność logp w funkcji IfT otrzymujemy linię prostą, której langens kąta nachylenia równy jest -A///2,303- R. Równanie (4.10) stanowi więc podstawę do wyznaczania cicpcł parowania. Całkując równanie (4.9) w granicach temperatur od 7”, do T2 otrzymujemy
In
Pz
Pi
(4.11)
Przykład 1
Pod jakim ciśnieniem będzie wrzeć woda w temp. 97'C, jeżeli ciepło parowania wody wynosi 538,9 cal/g? Ponieważ woda wrze pod ciśnieniem I atm (760 mm Hg) w temp. 373 K, zgodnie z równaniem (4.11)
760 _ 538,9 • 18 /I 1 \
,0g 77 = 2.303 -1^98 \ 370 “ T73 /
stąd px = 683,5 mm Hg.
Przykład 2
Ciśnienie pary nasyconej eteru etylowego w temp. 0°C wynosi 185 mm Hg. Średnic ciepło parowania w zakresie temperatur od 0 do 33°C wynosi 92,5 cal/g. Obliczyć ciśnienie pary nasyconej eteru w temp. 33CC.
Wychodząc ze wzoru (4.11) otrzymujemy
185 2,303 -1.98 \ 273 306/
18*