26 (431)

Bogdańska będzie u mnie w tym tygodniu, właśnie dziś pisała. Więc będzie się można umówić o Kuliczków, jeśli z Litwy nic nie będzie. Choć może byłoby lepiej wynająć mieszkanie inne, przenieść się i wyczekać Szczawnicy. Moje mieszkanie jest bardzo ładne i miłe i doprawdy, Uńciu, spodoba Ci się. Na tej samej ulicy jest atelier malarskie bardzo ładne, puste i urządzone doskonale. Zresztą to się jeszcze zobaczy.

Bardzo mi za Tobą tęskno, bardzo! Napisz jej, mniej więcej kiedy przyjedziesz, choć tak w przybliżeniu, ażeby ona się cieszyła, bo ona biedna leży sama, pisze, robi, co może, ale jej okropnie smutno. Co to jest Maniowy? Wieś, miasteczko?

Ja sądzę, że my teraz będziemy bardzo dobrze ze sobą żyli. Teraz już wiemy jak i co. A to widzisz zawsze we dwa lata po ślubie zaczynają się jakieś niezgody, tylko to przetrzymać, a już się wszystko wyrówna.

Bardzo Cię kocham i tulę się do Ciebie myślą. Nie bój się, ja się z tego wygramolę. Widzisz, nie miał mnie kto dojrzeć w anginie. Ciągle to to, to tamto — i zaziębiłam się, spadło mi na płuca. Ale to przejdzie. Tylko będę mizerna, gdy przyjedziesz. Kruszyński pilnuje, żeby się nie rozszerzyło zapalenie na drugie płuco.

Całuję Cię najserdeczniej z całego serca i ze wszystkich sił.

Twoja

Żona

699

DO STANISŁAWA JANOWSKIEGO

[Lwów, 28 III 1905], wtorek

Mój drogi Stachu!

Twój list wczorajszy otrzymałam. Jest mi lepiej i nie lepiej. Oddychać ciężko, boli, wyczerpana jestem. Wczoraj o mało nie zemdlałam. Muszę jeszcze leżeć. Okropnie mi smutno. •

Prosisz o tajemnicę. Boże mój! znów tajemnicę jak przed naszym ślubem. Czy i tu jest jaka panna Romanowska]? Bardzo mi to przykro, ale skoro tak chcesz, niechże i tak będzie. Zresztą ja teraz nikogo oprócz pani Eidel[heitowej] i Wysocfkiego] nie widzę. Z Kruszyńskim

0    tym nie mówię. Ludzie, dokąd nas razem gdzieś publicznie nie zobaczą, nie uwierzą. A gdy przyjedziesz, to nie każę nikogo wpuszczać, oprócz Wysockiego, jeżeli zechcesz, i tyle. Tylko czy tu nie wchodzi w grę jaka kobieta, przed którą chcesz utaić naszą zgodę? Gdyby tak było... Nie wiem, ale mi strasznie znów przykro

1    smutno.

To, że masz malować kopię, to bardzo ładnie, tylko ja Ci teraz zalecę wielką tajemnicę, zacząwszy od Twych najbliższych. Taki pan Tet[majer] i inni, to gotowi Cię podejść i złożyć tańszą ofertę. Na wszystkie brzydactwa człowiek musi być przygotowany.

Piszesz, że zaburzenia ustały. Dopiero się rozpoczynają. Oto bomby w Warszawie wywołają cały szereg represa-liów, a w ślad za tym buntów i rekryminacji. To wszystko jest po prostu straszne, a ekonomicznie zrujnowało kraj. Ja mam popodpisywane umowy, ale kto teraz myśli o wydawaniu książek? Najwięcej cierpimy my, artyści, którzy nie mamy stałych dochodów. Sztrejkować? ależ to mogą uczciwe, solidarne, silne dusze robocze — nie podłe, zawistne i obleśne dusze naszych braci w zawodzie.

Przepraszam Cię, że się tak rozpisała, ale jej się zdaje, że z nim rozmawia. Napisz mi, co to jest Maniowy? Tam podobno bardzo ślicznie. A jaki obrazek do Warszawy?

Jestem ciągle senna i tylko siłą woli się rozbudzam, aby pisać moją powieść [Rajski ptak]. Gdy wstanę, wyślę Ci [Pana policmajstra] Tagiejewa. Powieść jest doskonała, ale ilustracje niektóre [M. Harasimowicza] wołają o pomstę do Boga!

Niech mi napisze, co mama [Malwina Janowska] robi, jak tam mieszka, na jakich warunkach. Czy to u kogo? czy u siebie? Mnie nieraz było za mamą bardzo przykro.

IW