26 (545)

Kanał nadgarstka jest to ograniczona przestrzeń po stronie dłoniowej nadgarstka . Przez kanał ten przechodzą :

EPIDEMIOLOGIA

nerw pośrodkowy

ścięgno zginacza długiego kciuka

A ścięgna zginacza palców powierzchownego

A Ścięgna zginacza palców głębokiego

pochewka otaczająca ścięgno zginacza długiego kciuka

pochewka otaczająca 8 ściąg ton zginaczy palców

przez kanał takie przechodzi (ale się w mm kończy) ścięgno zginacza

promieniowego nadgarstka.

■ Zespół kanału nadgarstka (ZCN) dotyczy pacjentów w każdym wieku, najczęściej są to jednak pacjenci po 50 r.i oraz osoby narażone na zachorowanie z powodu charakteru wykonywanej pracy (w wieku 20-40 lat) podczas której wykonują powtarzalne

ruchy ręką wykonywane przeciw oporowi.

PRZYCZYNY POWSTAWANIE ZESPOŁU CIESNI KANAŁU NADGARSTKA

■ Bezpośrednią przyczyną powstania zespołu cieśni kanału

nadgarstka jest wzmożone ciśnienie w kanale powodujące ucisk nerwu pośrodkowego, co powoduje upośledzenie funkcji nerwu .

i Najczęstsze przyczyny powstawania objawów składających ||się na zespół cieśni to:

1.    Stany zapalne w obrębie pochewek ścięgien wchodzących w skład kanału nadgarstka

2.    Urazy - złamanie kości nadgarstka lub nasady dalszej kości promieniowej

( wylew krwi w obręb ograniczonej przestrzeni jakąjest kanał nadgarstka powoduje wzrost ciśnienia w/w okolicy)

3.    Choroba reumatyczna

4.    Przeciążenie nadgarstka spowodowane wykonywaną pracą bądź aktywnością fizyczną - ciągłe ruchy skrętne, stale utrzymywane zgięcie grzbietowe podczas wykonywania pracy.

OBRAZ KLINICZNY

1.    Drętwienie .mrowienie i ból palców ręki - szczególnie dotyczy palców I-III

2.    Ból i drętwienie ręki - nasilające się zwłaszcza w godzinach nocnycn

3.    Parestezie w obrębie całej ręki - nie tylko w obszarze unerwienia n.posrodkowego co jest spowodowane istnieniem gałęzi łączących pomiędzy nerwem pośrodkowym i łokciowym.

4.    Początkowo okresowe a potem stałe osłabienie siły mięśniowej ręki - zwłaszcza osłabienie chwytu szczypcowego

6. Bóle, drętwienia i mrowienia mogą promieniować do ramienia, barku i szyi

6. Ulgę często przynoszą potrząsanie ręką łub opuszczanie kończyny gomej w dół

BADANIE KLINICZNE

■    I.Test Phalena - test zgięcia nadgarstka .Badany opiera łokcie na stole i swobodnie zwiesza ręce na okres 60 sek. Jeżeli w tym czasie wystąpią drętwienia i mrowienia test uważamy za dodatni

■    2.Objaw Tinnela - polega na opukiwaniu okolicy nadgarstka wzdłuż przebiegu nerwu pośrodkowego - w przypadku pojawienia się drętwienia, przeczulicy w obszarze unerwianym przez nerw pośrodkowy test uznajemy za dodatni.

*    3.Objawy ruchowe - osłabienie mięśni kłębu, zwłaszcza odwódziciela krótkiego kciuka. Badanie obejmuje siłę chwytu szczypcowego końcami palców pomiędzy kciukiem i palcem serdecznym

*    4 Objawy autonomiczne - zmiana zaDarwienie skóry, zaburzenie wydzielania potu w obrębie reki i palców, kruchość i łamliwość paznokci.

LECZENIE

* Ustalenie potencjalnych przyczyn zespołu cieśni nadgarstka pozwala na wdrożenie odpowiedniego leczenia. Współistnienie ZCN z chorobami hormonalnymi takimi jak cukrzyca czy niewydolność tarczycy uniemożliwia leczenie przyczynowe. Leczenie choroby podstawowej znacznie zmniejsza objawy i progresję ZCN.

■ Po ustaleniu rozpoznania i dokonaniu zróżnicowania z innymi zespołami uciskowymi dokonuje się wyboru metody leczenia spośród leczenia zachowawczego i operacyjnego.

6