290

elektryczną i elektroniczną aparaturę specjalistyczną, aż do linii przesyłowych prądu wysokiego napięcia.

Światło widzialne jest to promieniowanie elektromagnetyczne o długościach fali w zakresie od około 400 nm do około 700 nm. Promieniowanie elektromagnetyczne o tym zakresie długości fal i odpowiadających im kwantach energii jest rejestrowane przez czopki i pręciki naszego oka -widzimy je. Światło widzialne, zarówno ze względu na zakres długości fal, jak i wielkość energii kwantów stanowi bardzo wąski wycinek widma fal elektromagnetycznych występujących w przyrodzie (rys. 6.1).

Fala świetlna, tak jak każda fala elektromagnetyczna, rozchodzi się w próżni z prędkością c = 2,9979 10⁸ m/s. Prędkość światła w próżni c jest jedną z uniwersalnych stałych fizycznych.

Wielkościami charakteryzującymi falę świetlną są długość fali (A) oraz częstotliwość fali (v). Związek tych wielkości z prędkością światła (c) jest następujący:

A, = — v

Prędkość światła w ośrodku jest mniejsza od prędkości światła w próżni. Zgodnie z opisem fal elektromagnetycznych podanym przez Maxwella, prędkość (v) światła w ośrodku izotropowym i jednorodnym zależy od przenikalności elektrycznej (c) i przenikalności magnetycznej {ji) tego ośrodka:

1

Wiązka światła to zbiór wielu fal elektromagnetycznych o różnych częstotliwościach, a więc różnych długościach fal. Kierunki drgań wektora elektrycznego i wektora magnetycznego są zazwyczaj różne w wiązce świetlnej, ale zawsze prostopadłe względem siebie i prostopadłe do promienia fali. Doświadczalnie wykazano, że w wielu zjawiskach oddziaływania światła z substancją, istotną rolę pełni pole elektryczne. Dlatego przy opisie tych zjawisk wektor natężenia pola elektrycznego E jest traktowany jako wektor świetlny.

Światło podlega typowym zjawiskom falowym, takim jak zjawisko dyfrakcji i interferencji (patrz rozdz. 6.9) oraz polaryzacji (patrz rozdz. 6.6).

Wiązka światła, w której wszystkie fale mają tę samą częstotliwość, a tym samym jednakową długość fali, nazywa się światłem mnochroma-tycznym (patrz rozdz. 6.4).

Światło, w którym zmiany wektora świetlnego E są uporządkowane w przestrzeni tak, że koniec wektora zakreśla, na przykład, odcinek linii prostej, to światło spolaryzowane liniowo. Inne rodzaje polaryzacji światła, to polaryzacja kołowa lub eliptyczna (patrz rozdz. 6.6).