278 (25)

278 8. Obliczanie wymiarów uzwojeń i obwodu magnetycznego masm

czy prawidłowo oszacowano współczynnik k₄ we wstępnych obliczeniach wymiarów głównych — zależności (7.20) i tabL 7.3.

Jeżeli średnica

d„ = d,+2(h_Q,+h_7S)    (8.49)

okaże się mniejsza niż przyjęta na wstępie ze zbioru wartości znormalizowanych — np. z ciągu liczb podanych w p. 7.2, to należy w kolejności rozważyć:

—    celowość zwiększenia średnicy d„ zachowując przyjętą na wstępie średnicę d„ i zmniejszając długość rdzenia /„ tak, żeby założona wartość parametru tr pozostała praktycznie bez zmiany;

—    celowość zwiększenia głębokości żłobka h₀, przy jednoczesnym zmniejszeniu jego szerokości, nie zmieniając wartości wymiarów d„, d, oraz /„;

—    możliwość wykonania rdzenia o następnej — mniejszej — średnicy znormalizowanej d_m.

Jeżeli zaś obliczona średnica d_u okaże się większa niż średnica znormalizowana przyjęta na wstępie obliczeń wymiarów głównych, to należy rozważyć:

—    możliwość utrzymania przyjętej średnicy d„ i jednoczesnego zwiększenia indukcji w jarzmie i w zębie zmniejszając wysokość h_y, jarzma oraz głębokość Hq, żłobka, bez zmiany średnicy d_t;

—    zmniejszenia średnicy d, i zwiększenia długości l„ rdzenia tak, żeby przyjęta na wstępie wartość parametru <r pozostała praktycznie bez zmiany;

—    wykonanie rdzenia o następnej — większej — średnicy znormalizowanej d_m.

Jeżeli natomiast w założeniach projektowych nie wymaga się, żeby średnica d_m była dobrana tylko z zadanego zbioru liczb, to do dalszych obliczeń przyjmuje się wartość otrzymaną z zależności (8.49), zaokrągloną do całkowitej liczby milimetrów — przy średnicy do 1 m oraz do liczby milimetrów podzielnej bez reszty przez 5 — przy średnicach większych niż 1 m.

Pozostałe wymiary rdzenia, potrzebne w obliczaniu napięć magnetycznych oraz reaktancji uzwojenia, jak np. szerokość b„ oraz wysokość h_sl rozwarcia żłobka, wysokość h,₂ części żłobka przeznaczonej na klin, należy wstępnie założyć kierując się wskazówkami podanymi w p. 7.4.1.

8.5. Obliczanie wymiarów rdzenia wirnika

8.5.1. Wirnik maszyny indukcyjnej

Średnica zewnętrzna rdzenia wirnika

d, = d,-25    (8.50)

przy czym 5 — szczelina robocza (p. 7.4).

Z przyjętej w p. 8.2 liczby żłobków Q_r wynika podziałka żłobkowa

nd,

(8.51)

TTr

Przyjmując, że strumień podziałki żłobkowej przechodzi tylko przez ząb

i zakładając maksymalną wartość indukcji w najwęższym przekroju zęba (B_Jr)__

według tabl. 7.7, oblicza się z bilansu strumieni szerokość minimalną zęba

(8.52)

przy czym: B_t — indukcja w szczelinie wg zależności (8.45); l„ — długość idealna oraz I_Fe, — długość stalowych części rdzenia wirnika wg zależności (7.44), (7.48) oraz (7.46b).

W odróżnieniu od rdzenia stojana, w rdzeniu wirnika o zadanej średnicy i, liczbie bobków Q_r oraz minimalnej szerokości zęba (b<,)_mlll istnieje żłobek o największym polu powierzchni.

Na przykład maksymalne pole powierzchni żłobka kołowego według rys. 7.17d wyraża się zależnością

(Sor)a«, = " i~

przy czym

(il)mi, —

(d_r-2h_rl)sin—-(b^

(8-53)

1 +sin

Q,

Wymiary żłobka prostokątnego o największym polu powierzchni znajduje się stosunkowo prosto, jeśli posłużyć się zależnością przybliżoną (rys. 8.4)

mu m

^bQr--q--^bir

Zagadnienie sprowadza się wówczas do znalezienia ekstremum funkcji

Sa, | |||gj |    -(b^hc

Przyrównując pochodną S_Qr względem h_Qp do zera, otrzymuje się głębokość największego żłobka

(8.54a)

4k