20

i - ,	Limba
?	Pinus cembra
	Rodzina: sosnowate - Pinaceae

OPIS

Gatunek sosny mający po pięć igieł na skróconym pędzie, dorastający do 20-25 metrów wysokości i mogący żyć nawet 800 lat; najszybciej rośnie drzewo 150-200-letnic. Szyszki jajowate, około 5-8 cm długości i 2-5 cm szerokości, sino oszronione, później brunatne. Na limbach rosnących w drzewostanie pierwsze szyszki pojawiają się dopiero około 70. roku życia; u drzew rosnących samotnic - wcześniej, po około 30 latach. Nasiona, nazywane orzeszkami limbowymi, są duże, długości do 1 cm, w twardych osłonkach, jadalne. Nasiona rozsiewane są przez ptaki - dlatego można obserwować limby rosnące na wysokich półkach skalnych.

KWITNIENIE

Czerwiec - lipiec, kwiaty zapylane są przez wiatr.

■■■■■i siedlisko MKKBKM

Na pograniczu regla górnego i kosodrzewiny, na wysokościach 1300-1700 m n.p.m., gdzie tworzyła niegdyś bory limbowe, a także w głębokich dolinach.

WYSTĘPOWANIE

Tylko w Tatrach (egzemplarze pochodzące z nasadzeń rosną także na Babiej Górze). W Alpach tworzy odrębne piętro borów limbowo-modrzewiowych, występuje także na izolowanych stanowiskach w Rumunii (Karpaty Wschodniei. W ta*i szeroko rozprzestrzeniony jest podgatunck limby nazyr. cedrem syberyjskim.

ZAGROŻENIA

Z uwagi na to, że limba rośnie w miejscach trudno dostępr.' trudno mówić o jej zagrożeniu. Leśnicy starają się odbudi •; drzewostany limbowe w ich naturalnych miejscach.

CIEKAWOSTKI

Drewno limby od wieków było poszukiwane jako najlepszy rr.. teriał na meble, a także na stemple dla rozwijającego się w T; trach górnictwa rudnego. Z żywicy wyrabiano niegdyś i X¹ II - XIX wiek) kadzidło oraz balsam limbowy, a z młodych : i dów - olej. Wszystko to doprowadziło w XIX wieku do pr„ całkowitego wyniszczenia limby. Obecnie sadzona jest w pi kach jako drzewo ozdobne.