ZAGROŻENIA
Głównym zagrożeniem jest zarastanie skałek przez inne gatunki roślin, zwłaszcza trawy. Zdarzają się również przypadki wykopywania różyczek w celu przesadzenia do przydomowych ogródków.
Na brzegach liści różyczkowych znajdują się białe łuseczki. Jest to skrystali-
KWITNIENIE
Czerwiec - lipiec. Kwiaty zapylane są przez owady.
Bylina o wysokości do 50 cm, z licznymi białymi kwiatami zebranymi w groniasty kwiatostan oraz liśćmi odziomkowymi tworzącymi gęstą różyczkę. W sprzy-■ających warunkach roślina rozmnaża dę poprzez rozłogi i wówczas różyczki tworzą gęste darnie. Liście tworzące różyczkę są zimotrwałe, barwy sinozielo-nej, podłużne, 1-5 cm długości, grube i mięsiste, na brzegach ostro piłkowane.
Kwiaty są 5-płatkowe, średnicy około 1 cm, z działkami kielicha krótszymi od płatków i do połowy zrośniętymi. Łodyga jest gruczołkowata, z nielicznymi drobnymi liśćmi.
Murawy naskalne, piargi i szczeliny skalne, zawsze w miejscach nasłonecznionych. Wymaga podłoża zasadowego, zasobnego w wapń, lecz ubogiego w humus; na skałach innych niż wapienne (granit, piaskowiec) rośnie tylko wyjątkowo. W górach od regla dolnego po piętro alpejskie.
Na kilkudziesięciu stanowiskach w Tatrach, na Babiej Górze, Pilsku, w Pieninach, Bieszczadach, a także nielicznie na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Rozpowszechniona w górach Europy i Azji Mniejszej, a także na Grenlandii i w Ameryce Północnej.
zowany węglan wapnia, wydzielony wcześniej w postaci roztworu poprzez wypotniki - dołeczki położone przy krawędzi blaszki liściowej.
59