2

600-700°C, która prowadzi do całkowitej dehydratacji gipsu i jego przeobrażenia w anhydryt CaS0₄*2H₂0->CaS0₄+2H₂0; sposób2 polega na przeróbce anhydrytu naturalnego (skały anhydrytowej) składającej się z czynności: -wydobycie anhydrytu, -wstępnego rozdrobnienia, -wysuszenia, -zmielenia wspólnie z aktywatorem, b)estrichgips:(gips jastrychowy) - otrzymuje się przez prażenie gipsu surowego w temp 850-1000⁰cy efektem^prażenia jest anhydryt2 i około 3%Ca powstałego w wyniku częściowego rozkładu CaS0₄ wg r CaSO₄->^TCaO+SO₂+0,5O₂; tlenek CaO spełnia rolę naturalnie powstającego aktywatora, ęjspoiwa anhydrytowespectajne - zalicza się c nich tzw. gipsy ałunowe; najczęściej produkuje się je przez dwukrotne wypalenie gipsu i nasycenie go po pierwszym wypaleniu (w150-180°C) roztworem ałunu gipsowo-potasowego lub glinowo-sodowego {KAI(S0₄)₂*12H₂0}; drugie wypalenie prowadzi się w temp 500-800°C, co prowadzi do powstania anhydrytu2 Załety gipsu jastrycfrowego ł ałunowego: a)większa odporność na działanie wody i czynników atmosferyczn^ch w tyrn działania mrozu, b)większy współczynnik rozmiękania W, c)większa wytrzymałość mechaniczna na ściskanie, djwiększa twardość i odporno? na ścieranie, e)moż!iwość polerowania powierzchni.

Gips - krystalizuje w układzie jednoskośnym. Dzięki uprzywilejowanemu rozrostowi w kierunku płaszczyzny (010) kryształy gipsu naturalnego (powstającego w przyrodzie) mają najczęściej kształ płytek rzadziej słupkowy. Występują także w formie zbliźniaczonej w postaci zwanej w mineralogii jaskółczym ogonem. Kryształy gipsu wykazują według płaszczyzny (010) doskonałą łupliwość wynikającą z warstwowej budowy gipsu. W strukturze gipsu wyróżnić można: a)warstwy zbudowam z dwóch równoległych płaszczyzn tetraedrycznych anionów (S0₄)² powiązanych ze sobą poprzez kationy Ca²⁺, b)oraz warstwy cząsteczek wody przedzielające podwójne warstwy siarczanu wapniowego, 1i2 warstwa CaSo₄, 3 warstwa H₂0, 4i5 warstwa CaS0₄, 6 warstwa H₂0, c)anion siarczanowy S0₄²' ma kształt czworościanu foremnego, d)w obrębie podwójnej warstwy CaS0₄ realizuje się wiązanie typu jonowego (S0₄)²'-Ca²⁺.

wyróżniki to: a)występuje ona w postaci cząsteczkowej, b)jest związana z cząsteczką związku chemicznego (ze związkiem występującym w formie cząsteczki lub kryształu) z reguły za pomocą wiązań słabszych niż wiązania występujące w obrębie samej cząsteczki, c)jest związana ze związkiem w ilościach ściśle określonych (stechiometrycznychO, d)wydzielanie wody ze związku następuje z reguły w ściśle określonych temp (zakresach temp), e)utrata wody przez związek zwykł jest połączona ze zmiana w budowie krystalicznej; woda krystalizacyjna występuje w tzw. hydratach jak np. CuS0₄*5H₂0, NiS0₄*6H₂0, CaS0₄*2H₂0, ZuSO₄*7H₂0, NaB₄O₇*10H₂O. W zależności od tego, jaka woda jest związana w krysztale możemy wyróżnić: a)wodę kationową w przypadku, gdy cząsteczki wody otaczają koordynacyjnie kationy, b)wodę anionową w przypadku, gdy jest ona skoordynowana z anionem, c)wodę sieciową zajmującą określone miejsce w sieci krystalicznej, Iec2 nie związaną bezpośrednio z jonami. Wiązania miedzy jonami (kationem, anionem) a cząsteczką wody w krysztale są typu jon-dipoi. Woda sieciowa jest zwykle związana w krysztale wiązaniami typu wodorowego. Woda kationowa i anionowa występuje w strukturach kryształów jonowych i jesi często określana nazwą wody koordynacyjnej. ŻWcróa^eoWtyczna - określana także mianem luźno związanej lub śródwięźbowej jest typem wody, której wyróżnikami są: a)jej ilość w sieci krystalicznej może się zmieniać płynnie w zależności od wilgotności środowiska otaczającego kryształ, b)wydzielenie jej z kryształu następuje w szerokim zakresie temp, c)opuszcza ona siec w sposób ciągły bez zmiany struktury kryształu, d)zajmuje ona miejsce w lukach struktury kryształu lut między warstwami struktur o charakterze warstwowym. Przykładem związków zawierających tego typu wodę są tzw. zeolity tj. grupa minerałów głównie uwodnionych glinokrzemianów sodu i krzemianów wapnia i sodu.    - charakteryzuje się następującymi

właściwościami: a)nie występuje w strukturach kryształu w postaci cząsteczkowej H₂0, ale jako grupy hydroksylowe (OH), b)grupy hydroksylowe (OH) są związane zwykle takimi samymi wiązaniami jak pozostałe składniki związku, c)utrata (np. przez prażenie) wody konstytucyjnej powoduje całkowitą zmianę struktury kryształu np.: Ca(0H)₂->Ca0+H₂0, Mg(OH)₂->MgO+H₂0, 2AI(0H)3^A|₂03+3H₂0.-^B^i^s^^^!b^W<giiał: a)jest to woda, która powstała w wyniku kondensacji na powierzchni kryształów zaabsorbowanej pary wodnej, b)nie stanowi ona substancji budującej dany związek i nie podlega żadnym prawom stechiometrii. Jej ilość zależy od: a)rodzaju związku, b)jego powierzchni, c)a przede wszystkim od wilgotności otoczenia. Woda zaadsorbowana daje się zwykle usuwać przez suszenie w temp 105-11a)jest to woda