336 ♦ DODATEK
Porównując emulsje wykonywane według podstawowej receptury z dodatkiem lub bez żywicy wydaje się, żc te pierwsze mają lepszą jakość i dłużej zachowują świeżość, chociaż nic dodawano tam żadnych środków konserwujących. Może to mieć związek z zawartością alkoholu w werniksie damarowym.
Należy pamiętać, żc tempera, w której składzie jest żywica, nie rozkłada się na powierzchni zaprawy tak gładko, jak zwykła tempera jajowa, lecz ma raczej tendencje do osiadania na powierzchni; z tego względu jest szczególnie przydatna w technice im pasto.
Metoda
Standardowa metoda polega na zmieszaniu wodnych składników -jajka i wody - oraz na dodaniu oleju lub oleju i żywicy, kropla po kropli, ciągle mieszając.
Moim zdaniem, tak jak podczas robienia majonezu, najlepiej jest użyć elektrycznego miksera.
Daje to optymalne rezultaty, gdy wcześniej wymieszamy zagęszczony olej z werniksem damarowym. Taki olej jest zbyt gesty, by wlewać go bezpośrednio do miksera, i choć krople dają się w końcu dobrze rozprowadzić, to lepiej - zwłaszcza dla niewielkich ilości - zemulgować go najpierw z żółtkiem jaja. ucierając kurantem na płytce.
Tempera gumowa
Roztwór gumy arabskiej kupujemy gotowy lub przygotowujemy sami w stosunku; 60 g sproszkowanej gumy na 150 ml gorącej wody.
Receptura 1 (Ralph Mayer)
5 części roztworu gumy arabskiej 1 część zagęszczonego oleju 1 część werniksu damarowego 3/4 części gliceryny (dowolnie)
Receptura 2 (Kurt Wehlle)
3-4 części roztworu gumy arabskiej 1 część gotowanego oleju lnianego
Receptura 3 (Fontancsi)
1 część roztworu gumy arabskiej 1 część żółtka jajka
Tempera kazeinowa
Jest szybko schnąca; po wyschnięci i nierozpuszczalna. Suchą kazeinę dodajemy do wody i pozostawiam} do odstania, tak jak to opisano w punkcie „Kleje kazeinowe”.
Receptura 1 (Kurt Wchltc)
300 ml hydrolizowanej kazeiny 30 ml gotowanego oleju lnianego 30 ml terpentyny weneckiej kilka kropli sykatywy kobaltowej.
Wszystkie oleiste składniki zmieszać przed połączeniem ze składnikami wodnymi.
Na zakończenie dodać sykatywę.
Receptura 2 (Ralph Mayer)
45 g kazeiny 300 ml wody
1/4 łyżeczki do herbaty środka
konserwującego
45 ml werniksu damarowego
(przygotowanego w proporcji 300 g
żywicy z 300 ml olejku
terpentynowego).
Wymieszać kazeinę z wodą i dodać środek konserwujący. Nalać werniksu damarowego i wymieszać mikserem elektrycznym. Niewielka ilość gliceryny poprawia rozprowadzanie pędzlem na podłożu.
Receptura 3 (Ralph Mayer) Zmydlony wosk pszczeli można zmieszać z roztworem kazeiny lub innymi spoiwami wodnymi, co daje efekty impasto.
30 g białego wosku pszczelego 150 ml wody
15 g węglanu amonowego
lub 1 łyżeczkę do herbaty wody
amoniakalnej
Zagotować wosk pszczeli z wodą. Zmieszać węglan amonowy z odrobiną wody i wlać go (lub wodę amoniakalną) do roztopionego wosku. Podgrzewać, aż gaz wyparuje; pozostawić mieszankę do wystudzenia; podgrzać przed użyciem.
KRYJĄCE BIAŁE KARBY OLEJNE
Używane jako szybkoschnące. twarde biele w malarstwie temperowym i olejnym.
Receptura 1 (George Warner Allen) 1 część zagęszczonego oleju
1 część olejku terpentynowego
2 części żółtka jajka 2 części wody
Utrzeć te składniki z olejną bielą kremską. wcześniej odsączoną na bibule z większości spoiwa.
Jest to mieszanina bardzo szybko wysychająca.
Receptura 2 (Arthur Lauric)
1 część żółtka jajka 1 część zagęszczonego oleju
Dodać trochę terpentyny do podanych składników i rozprowadzić biel ołowiową w mieszance. Da to mieszankę raczej wolniej schnącą.
Receptura 3 (Ralph Mayer)
1 Rozprowadzić biel kremską
lub biel tytanową z całym jajkiem, aż mieszanka uzyska taką samą konsystencję jak biel kremską z tubki.
2 Zmieszać w równej proporcji z bielą kremską z tubki
lub zrobić mieszankę trzech części bieli z. tubki z jedną częścią bieli z jajkiem.
KLEJE KAZEINOWE
Poniższe proporcje dają kleje rozpuszczalne w wodzie, o podobnej konsystencji.
Receptura 1
100 części kazeiny 300 części wody
8 części NaOH (wodorotlenek sodu)
Receptura 2
100 części kazeiny
300 części wody
4 części wodorotlenku sodu
Receptura 3
100 części kazeiny