— rozpuszczają się również w mocnych zasadach tworząc sole złożone (charakter kwasowy)
Zn(OH)2 H2Zn02 + 2NaOH -> Na2Zn02 + 2H20
kwas cynkowy (II) cynkan (II) sodu
lub postać kompleksowa Zn(OH)2 + 2NaOH -> Na2[Zn(OH)4]
tetrahydroksocynkan(II) sodu
Wodorotlenki metali amfoterycznych tworzą w nadmiarze mocnych wodorotlenków rozpuszczalne hydroksokompleksy, które przedstawiane są również w postaci odwodnionej jako jony złożone:
A102‘ + 2H20
jon glinianowy
Cr02" + 2H20
jon chromianowy(III)
Pb022' + 2H20.
jon ołowianowy(II)
Al(OH)31 + OH - [Al(OH)4]' lub
jon tetrahydroksoglinianu (III)
Cr(OH)3 i + OH ' [Cr(OH)4]' lub
jon tetrahydroksochromianu (III)
Pb(OH)2 i + 20H ■ -► [Pb(OH)4]2' lub
jon tetrahydroksoolowianu (II)
Właściwości te posiadają pierwiastki, które tworzą jony na kilku stopniach utlenienia, np.: Cr3+, Pb2+, Mn2+, Fe2+, Fe3+, Cu2+.
Dodanie do wytrąconego osadu wodorotlenku metalu czynnika utleniającego (np. wody utlenionej) spowoduje ich utlenienie (podwyższenie stopnia utlenienia). Wykazuje się w ten sposób właściwości redukujące jonów Cr , Pb , Mn , Fe . Szarozielony wodorotlenek chromu(III) utlenia się do żółtego chromianu(VI). 2Cr(OH)3 i + 3H202 + 40H ’ -> 2Cr042 * + 8H20.
szarozielony żółty chromian(VI)
Woda utleniona utlenia wodorotlenek ołowiu(ll) do czarnobrunatnego ditlen ku ołowiu, a wodorotlenek manganu (II) do kwasu manganowego(IV) o barwie brunatnej
Pb(OH)2 4, + H202 -> Pb02 i + 2H20 Mn(OH)2 -i” + H202 —> H2Mn03i + H20.
Wodorotlenki Fe(OH)2, Cu(OH)2 są utleniane do Fe(Ql l)tł Cii(OH)j, np.: 2Fe(OH)2 i + H2Q2 -> 2Fe(OH)3l.
n.miik NH3 • I-I20 reaguje z kationami metali i powoduje wytrąci mii mc ,, ,,<!
■ Imi ul lenków:
ZnCl2 + 2NH3 • H20 -> Zn(OH)2l + 2NH4C1 biały osad,
CrCl3 + 3NH3 • H20 —» Cr(OH)3 i + 3NH4C1 szarozielony osad i Jiektóre z nich rozpuszczają się łatwo w roztworze stężone}',o in/lwmu m i u Reakcje te są spowodowane tworzeniem się jonów ki>nij»U 1 i i . pndku amoniaku (aminakompleksów):
Cr(OH)3 i + 6NH3 -> [Cr(NH3)6]3+ + 30H"
jon heksaaminachromu(III)
Zn(OH)2 4 + 6NH3 -> [Zn(NH3)6]2+ + 20H "
jon heksaaminacynku(II)
Cu(OH)2 i + 4NH3 -> [Cu(NH3)4]2+ + 20I-r
jon tetraaminamiedzi(II)
-anrezkowe (S2), używane jako roztwór siarczku amonu (NI Ir, lny ni? • i • mów jonów metali trudno rozpuszczalne siarczki melali c/yslo o t limakn i nycli barwach, będących podstawą wstępnej klasyfikacji kationów Zif' + S2 -> ZnS i biały,
Fe2' i S2 -> heS i czarny.
Nitlonuasl w przypadku jonów Cr'1, Al '1 i Mg ' siarczek anionu w . hy* , i.<u>1 k ukn, a nie siarczku. Jest to spowodowane tym, że liulmli. a hu«
; miii w wodzie dosliirez.ii zbyt mało jonów S do wytii|eenia siar* ku. i ■ n dą. ą juz i lira jonów Oli do wylnjeenia wodorotlenku, który |w.l inidi.i. j u
i u * aliiyl
( N111);»S 1 2 |
II,O >1 |
I.S 1 2N11,‘ l |
2011 reakcja |
2Al“ k 1S2 |
i filia > |
> 2A1(0I l)»4 |
1 3H2S I |
i'1 1 is1 |
k 61 la > |
t M i(( HI), 1 |
l U1 ,s i |
Mm" i i |
mo |
-Mh(OII), 1 i |
M|8 1 |