= 2,Om 0,40m
x4
x5
M
2
0,80 _ 2
3 0 r ss 2
7,0 • 4,6 ■ 3,0 - ' -r 0,3 • 2,85-5,0-(0,15 + -- ) + 6,5 • 0,40 • 2,85 - 0,5 • (0,15 + - • 2,85)
7,0 ■ 4,6 • 3,0 + -0,3 ■ 5,0 • 2,85 -r 6,5 - 0,40 • 2,S5 • 0,50
= 0,80+0,20+-2 „„ — „2. ...........= 2,523m
x7 = 0,80+0,20 + — = 2,50m ' 2
2.2 Obciążenia poziome
Wartości charakterystyczne:
Parcie normowe na ścianę od gruntu zasypowego:
- rozkład liniowy trójkątny - jednostkowe parcie graniczne (czynne)
eal = y(n) ■ h ■ tg2 (45° - iy-) [kN/m2] = 17,0 • 7,7 ■ tg2 (45° = 35,5kN / m2
- wypadkowa na 1 mb ściany
Eal =- ea| -h = ~-35,5-7,7 = 136,7«137kN/m 2 2
h 7 7
- rzędna pionowa wypadkowej yj = — = —— = 2,57m
3 3
Parcie normowe od obciążenia naziomu:
- rozkład liniowy prostokątny — jednostkowe parcie graniczne (czynne)
i(n) ,
ea2 =Pk - tg-(45° ——)[kN/m2] = 5,0te2(45= —^-) = l,35kN/m2
- wypadkowa na 1 mb ściany
Ea2 = Ca2 • h = 1,35 • 7,7 = 10,4kN /m
- rzędna pionowa wypadkowej y2 = — = — = 3,85m
Wartości obliczeniowe (pkt. 3.7 tabl. 10 str. 16)
Er = Tfl • Yf2 • Ea
Yn - współczynnik obciążenia przyjmowany z tabl. 10
parcie graniczne, grunt zasypowy, niespoisty yn = 1,20 Yo - współczynnik obciążenia równy: 1,0 w obliczeniach SG gruntu
1,1 (0,9) w obliczeniach SG konstrukcji ściany oporowej Er] = Yn Yf2 ■ Eal = 1,20-1,0 137 = 164kN/m Er2 = 7frYf2Ea2 =1,20-1,0-10,4 = 12,5kN/m
2.3 Sprawdzenie stateczności ściany na obrót
Sprawdzenie względem najbardziej wysuniętego punktu podstawy - pkt. A
- moment obracający = E„ - + Er2 - y2
Vlor = Er! ■>'! +Er2 -y2 =164-2,57-12,5• 3,85 = 470kNm/m
- moment utrzymujący Mur = ^ Qn - x.
Mur = 31,50,9+2,7 • 0,95 + 21,2 ■ 2,066+36,0 • 2,0 + 284,5 • 2,523 +12,0 • 2,50 = 895kNm / m - warunek stateczności na obrót Mw < m0 • Mur [pkt. 4.2.4 str. 17] dla obciążenia naziomu p^ = 5,00 kN/m2 < 10,0 kN/m2 m„ = 0,9
Mor = 470 < m0 -Mur =0,9-895 = 805,51 WARUNEK SPEŁNIONY
2.4 Sprawdzenie stateczności ściany na przesuniecie
- siły powodujące przesunięcie ściany
Qtr = Erl + Er2 = 164 +12,5 = 176,5kN / m
- obliczeniowe siły przeciwdziałające przesuwowi ściany
Qtf =m-2>
Obliczeniowy współczynnik tarcia gnintu pod podstawą fundamentu - PN-83/B-03010 pkt. 2.3.2 Wartości obliczeniowe współczynników tarcia p - tg or> między podstawą fundamentu lub elementami poziomymi ściany a gruntem można przyjmować wg tabl. 3. Wartość współczynnika tarcia p - tg <j)r> przyjmować można tylko w przypadku układania świeżego betonu na powierzchni gruntu w stanie naturalnym.
Wg tabl. 3 str. 8 dla żwiru i betonu chropowatego, p = 0,55+0,60.
Do dalszych obliczeń przyjęto p = 0,55
Qtf = 0,55 (31,5 + 2,7 + 21,2 + 36,0 + 284,5 + 12,0) = 0,55-387,9 = 213,4kN/m
- warunek stateczności na przesunięcie Q.r s ■ Qtr
dla obciążenia naziomu = 5,00 kN/m1' < 10,0 kN/m2 mt = 0,95 [pkt. 4.2.5 str. 18]
Qrf =176,5 <ni, -Qtf = 0,95-213,4 = 203
WARUNEK SPEŁNIONY
strona 4
Grunt w poziomie posadowienia <)>u<r> = 0,9x39°=35,1°
7B(r) = 0,9x19,0 = 17.1 kN/m2
c»w = 0 ND = 33,75 Nc = 46,57 NB= 17,27
Grunt zasypowy
yD(r) = 0,9x17,0 = 15,3 kN/m2
Sprawdzenie nośności gruntu pod fundamentem 3.1 Parametry gruntu