2 (713)

Sposób funkcjonowania

Rada Europy działa za pośrednictwem trzech następujących organów:

Komitetu Ministrów, organu decyzyjnego, w skład którego wchodzą ministrowie spraw zagranicznych 44 państw członkowskich lub ich delegaci zasiadający w Strasburgu;

Zgromadzenia Parlamentarnego, organu "obradującego", który grupuje 306 członków (i 306

zastępców) pochodzących z 44 parlamentów krajowych, jak również delegacje "gości zaproszonych" z

państw Europy Środkowej i Wschodniej. Funkcje Przewodniczącego Zgromadzenia sprawuje aktualnie

PggrSchięder;    w 488** j

Kongresu Władz Lokalnych i Regionalnych Europy (powołanego w miejsce Stałej Konferencji

Władz Lokalnych i Regionalnych EuropyL.na forum którego działąią dwie izby, jedna reprezentuje    JoM-

władze lokalne, druga zaś - regiony. skleja $\\ 'sr    wóntSw ' 3<^    ^

Organy te obsługuje Sekretariat Generalny, zatrudniający około 1500 funkcjonariuszy europejskich. Na jego czele stoi wybierany ^ na 5-letniąkadencję Sekretarz Generalny, aktualnie, Walter Schwimmer (Austria).

Rada Europy została powołana do życia w 1949 roku przez 10 państw:    ^

Belgię, Danię, Francję, Holandię, Irlandię, Luksemburg, Norwegię, Szwecję, Wielką Brytanię i Wiochy.

Następnie dołączyły do nich Grecja i Turcja (sierpień 1949). W latach późniejszych przystępowały do Rady Europy kolejno:

Islandia, Niemcy (1950), Austria(1956), Cypr (1961), Szwąjcaria(1963), Malta (1965), Portugalia (1976), Hiszpania(1977),

Lichtenstein (1978), San Marino (1988), Finlandia (1989), Węgry (1990), Polska(1991), Bułgaria(1992), Estonia i Litwa, Słowenia, Słowacja, Republika Czech i Rumunia (1993), Andora(1994), Łotwa, Albania, Mołdawia, Była Macedońska Republika Jugosławii i Ukraina (1995), Rosja i Chorwacja(1996), Gruzja (1999).    4 3 jpne

Obecnie, Rada Europy liczy państw członkowskich. Nic należy mylić Rady Europy z Unią Europy, są to bowiem dwie całkowicie różne organizacje, jakkolwiek, 15 państw należących do UE jest jednocześnie członkami Rady Europy'. Obecnie o członkostwo w Radzie Europy ubiegają się następujące państwa: Armenia, Azerbeidżaą Białoruś, Bośnia i Hercegowina Stany Zjednoczone,

Kanada i Japonia korzystają ze statusu obserwatora w ramach organów międzynarodowych Rady Europy. Siedzibą Rady Europy jest Pałac Europy, znajdujący się w Strasburgu(Francja). Tu odbywają się również posiedzenia Parlamentu Europejskiego.

Rada Europy zajmuje się wszystkimi ważnymi problemami nurtującymi społeczność europejską z wyjątkiem spraw dotyczących obrony. Jej program działania obejmuje następujące dziedziny: prawa człowieka, media, współpracę prawną, sprawy społeczne i ekonomiczne, zdrowie, edukacją kulturą dziedzictwo, sport, sprawy młodzieży, demokracja lokalna i współpraca, ochrona środowiska naturalnego oraz planowanie regionalne. Spotkania na szczycie szefów państw i rządów stały się dla Rady Europy źródłem nowych bodźców politycznych w dążeniu do umacniania stabilności w Europie, szczególnie po upadku komunizmu.

Dotychczas odbyły się dwa spotkania na szczycie: w 1993 w Wiedniu, przywódcy polityczni z 32 państw będącym wówczas członkami Rady Europy przyjęli kierunki działań wobec wyzwania Jakim było rozszerzenie Organizacji. W drugim spotkaniu, które odbyło się w Strasburgu w 1997 roku, uczestniczyło 40 państw członkowskich, przyjęty został nowy plan działania. Określono podstawowe zasady działania Rady Europy u progu nowego stulecia.

Oficjalnymi językami Rady Europy są: język francuski i angielski. Ponadto w pracach Zgromadzenia Parlamentarnego używane są języki: niemiecki, rosyjski i włoski. Po spełnieniu pewnych warunków, posiedzenia mogą być tłumaczone także na inne języki.

Jeżyki oficjalne

Jeżyk francuski i angielski.

Budżet

Około 1,4 miliarda franków francuskich łub 250 milionów ECU na 1998 rok.

Konkretne osiągnięcia

Setki rekomendacji adresowane do państw' członkowskich określają główne kierunki w' zakresie podstawowych problemów nurtujących społeczeństwo. Ponad 180 konwencji i traktatów europejskich odpowiadających 140 000 dwustronnym umowom odzwierciedlają m.ia prace, jaką Rada Europy wykonała w takich dziedzinach jak:

Prawo

Europejska Konwencja Praw Człowieka z 1950 roku ustanowiła system kontroli i ochrony praw człowieka. Każda osobą która uważa, że naruszono jej prawa zagwarantowane w Konwencji, może wnieść skargę, jeżeli wyczerpie wszystkie wewnętrzne środki odwoławcze. Ponad 30 000 skarg wniesiono od 1950 roku.

Komisja i Europejski Trybunał Praw Człowieka, jak również Komitet Ministrów były zobowiązane do czuwania nad przestrzeganiem Konwencji, która dopuszcza nie tylko skargi indywidualne, lecz również skargi międzypaństwowe. System badania skarg (Komisja i Trybunał) został udoskonalony po wejściu w życie Protokołu nr 11.

Jednolity trybunał Praw Człowieka: Według tego Protokołu jednolity Trybunał, funkcjonujący na stałe, zastąpił Komisję i Try bunał. Reforma winna pozwolić na przyśpieszenie postępowania i rozszerzenie dostępu do Trybunału. Protokół wszedł w życie 1 listopada 1998 roku.