Tabela 12.1
Ważmeji/e metod) frakcjonowana biopolimerów
Podstawa metod)
1. Reakcje organa:
strącam w punkcie i/oelekt/ycznym strącam* rozpus/c/almkami strącanie solami obojętnymi
2. Rozdział wielokrotny (rozdział według Craiga)
3. Chromatografia rozd/ick/a
4. Dializa i uhrafiltracja
5. Chromatografia Zelowa:
MC zenie Żelowe
permeac)jna chromatografia Zelowa
6. Metody oparte na wirowaniu
7. Elektroforeza
elektroforeza swobodna elektroforeza na nośniku elektroforeza Zelowa elektroforeza dyskowa ogniskowanie izoelektryczne izotachoelektroforcza immunoelektroforc/j
8. Chromatografu jonowymienna
9. Chromatografia powinowactwa
różna rozpuszczalność
różna rozpuszczalność
różna rozpuszczalność
różna wielkość cząsteczek
różna wielkość i kształt cząsteczek
różna wielkość, ciężar właściwy i kształt cząsteczek różny ładunek
różny ładunek oraz różnice biospecy-ficzne
róZn) ładunek
bioselckt) wne oddziaływania wzajemne między białkiem a ligandem
ślcnie masy cząsteczkowej. Należą do nich przede wszystkim: chromatografia ido-h a (sączenie żelowe), metody oparte na wirowaniu oraz elektroforeza.
Za pomocą chromatografii idowęf przeprowadza się frakcjonowanie ze względu na w ielkość luMi) kształt cząsteczek głównie białek i wielocukrów oraz produktów ich hydrolizy (peptydy, oligocukry). Najczyściej rozdział ten jest realizowany przy stosowaniu fazy wodnej i nazywany toczeniem Żelowym.
Frakcjonowanie przeprowadza się przy użyciu kolumny, której fazę stacjonarną stanowią elementy przestrzenne w formie imcciowancgo żelu wielocukrowego (lub poliakrylamidowego) albo porowatych granulek szklanych. Wiclocząstcczkowy gli-kan o masie cząsteczkowej około 40 000. usieciowany eptchlorhydryną występuje w postaci żelu dekstranowego (nazwa handlowa Scphadcx). niekiedy z dodatkową modyfikacją w postaci reszt hydrofobowych łańcucha cukrowego (ryc. I2.7a). Kolumnę można również uformować z drobin porowatych żywic poliestrowych, które
302