dobre właściwości mechaniczne oraz szerokie możliwości ich poprawy po wzmocnieniu tworzywa włóknem szklanym lub węglowym,
korzystny stosunek wytrzymałości mechanicznej do masy z uwagi na stosunko wo niską gęstość
tworzyw
'fi
■'■n.cznyc a
- łatwość barwienia i uzysiawania giadJaca powierzchni,
- możliwość dokonywania różnorodnych modyfikacji.
Jednakże pomimo znaczących osiągnięć uzyskanych w modyfikacji właściwości tworzyw sztucznych nie są w dalszym ciągu one pozbawione również wad. Należy tu zaliczyć:
- niższą od metali konstrukcyjnych wytrzymałość mechaniczną niższą twardość,
- gorsze właściwości reołogiczne, zwłaszcza większe płynięcie pod obciążeniem w wysokiej temperaturze,
- podatność na procesy starzeniowe,
stosunkowo mała odporność cieplną zwłaszcza na bezpośrednie działanie ognia,
- podatność na procesy starzenia, zwłaszcza pod wpływem oddziaływania różnych form energii. Tworzywa sztuczne są materiałami wytwarzanymi z cząsteczek związków organicznych o malej
masie cząsteczkowej, lecz o dużej funkcjonalności ( muszą być co najmniej dwuftmkcyjne). Cząsteczki te noszą nazwę monomerów. Z nich to w wyniku reakcji chemicznych zwanych polireakcjami otrzymuje się polimery (homopoiimery - zbudowane z elementów jednakowych, lub kopolimer}' - zbudowane z elementów rożnych).
Do polireakcji zaliczane są reakcje polimeryzacji, poliaddycji i polikondensacji. Jeżeli w reakcji biorą udział- mononery dwuftmkcyjne, to wynikiem jest polimer o łańcuchu prostym, natomiast jeżeli monomer o większej funkcyjnośei niż dwą to produktem jest polimer o łańcuchu rozgałęzionym.
Reakcja polimeryzacji jest procesem połączenia się ze sobą wielu cząsteczek monomeru (bez produktów ubocznych) w cząsteczki polimeru. Powstający w taki sposób polimer składa się z całego szeregu monomerów i różni się od substratu dużą masą cząsteczkową oraz związanymi z tym zupełnie innymi właściwościami.
Poliaddycja jest to .reakcja polegają1- również na przyłączeniu monomerów do tworzącego się polimeru, połączona z równoczesnym przegrupowaniem się atomów, zwłaszcza tzw. ruchliwego wodoru. Reakcja ta odbywa się również bez wydzielania się produktów' ubocznych, a polimer różni się od monomeru jedynie odmienną budową.
Polikondensacja jest reakcją polegającą na łączeniu się wielu cząsteczek różnych substratów w jeden polimer z równoczesnym wydzielaniem się produktów ubocznych. Z tego względu skład polimeru znacznie różni się od składu reagujących ze sobą substratów.
Właściwości fizykochemiczne polimerów zależą zarówno od składu chemicznego, od budowy makrocząsteczek polimeru, jak również od struktury cząsteczek. W związku z tym właściwości, techniczne różnych wyrobów są bardzo różne. Gęstość ich zawiera się w granicach od 900-1900: kg/mJ, a twardość od 15 do 180 MPa w zależności od rodzaju tworzywa. Pozostałe cechy też mogą różnić się w szerokich granicach, co determinuje praktyczne ich zastosowanie.
W ostatnim okresie na rynkach światowych pojawiło się wiele różnorodnych typów? i rodzajów tworzyw sztucznych. Co roku pojawiają się setki nowych gatunków i nowych wyrobów.
Podział tworzyw sztucznych i zastosowanie
Z uwagi na podstawowe właściwości fizykochemiczne tworzywa sztuczne dzieli się na:
elastomery i plastomery.
Elastomerami nazywane są te tworzywa sztuczne, które w temperaturze pokojowej (20 °C) mogą być poddawane znacznym odkształceniom, przekraczającym nawet 100%. Typowym przykładem tego typu materiałów jest kauczuk syntetyczny i guma.