- 328
— ładowanie pojemności Cb-c (dominującym składnikiem tej pojemności jest zwykle Gjc) przez szeregową rezystancję kolektora rc;
szeregowej kolektora i można je opisać funkcją jednobiegunową analogiczną jak dla złącza E-B. Jeżeli zdefiniuje się stałą czasową.
— skończony czas przelotu nośników przez warstwę zaporową tego złącza. Pierwsze zjawisko ma istotne znaczenie w tranzystorach o dużej wartości rezystancji
(5.165)
to funkcja przenoszenia prądu przez złącze B-G, zdefiniowana jako stosunek prądu wypływającego z warstwy zaporowej tego złącza do prądu wpływającego
«ć(jw) =
(5.166)
1
W tranzystorach epiplanarnych rezystancja re jest bardzo mała, zatem wpływ tego zja-wiska można zwykle pominąć. Natomiast szerokość warstwy zaporowej złącza B-G jest w tych tranzystorach bardzo duża (szczególnie w tranzystorach dla zakresu b.w.cz. lib_c > JF„) i czas przelotu nośników przez tę warstwę (mimo ich bardzo dużej prędkości) może być porównywalny z czasem przelotu przez bazę.
Analiza tego zjawiska jest dość złożona. Funkcja przenoszenia a"(jco) zdefiniowana identycznie jak ać(jcu) ma postać
1_
//
(5.167)
(5.168)
a r'tc jest czasom przelotu nośników przez warstwę zaporową, wyznaczanym z ilorazu szerokości warstwy (drogi przelotu) i szybkości unoszenia
(5.169)
Ponieważ natężenie pola elektrycznego w' warstwie zaporowej jest bardzo duże {E > 106 V/m), zatem szybkość unoszenia nośników jest w przybliżeniu równa szybkości termicznej (ok. 105 m/s).
Funkcję przenoszenia a” (j&>) niekiedy przedstawia się w przybliżonej postaci funkcji jodnobiegunowrej z czynnikiem uwzględniającym poprawkę na „nadmiar fazy", który wynika z unoszeniowego charakteru transportu nośników^
(5.170)
Sumaryczna stała czasowa złącza baza-kolektor rc = t'+t''