34

34

Jeżeli w ścianach konstrukcyjnych projektuje sic bruzdy i wnęki, to w miejscach ich lokalizacji należy sprawdzić nośność ściany. Wymiary' bruzd i wnęk. które mogą.być pominięte w obliczeniach podano w normie PN-B-03002:1999 [1] w tablicach 21 i 22. W ścianach o grubości mniejszej niż 225 mm zaleca się wykonywać bruzdy jedynie za pomocą pił tarczowych.

Wszystkie ściany konstrukcyjne murowe powinny być połączone w poziomie stropu każdej kondygnacji wieńcem żelbetowym. Wieńce żelbetow e należy projektować wg PN-B-03264:2002 [28]. Przekrój poprzeczny wieńców powinien być tak dobrany, aby umożliwić prawidłowe zakotwienie w nim zbrojenia stropów. Jeżeli szerokość wieńca jest mniejsza od grubości ściany murow ej, to w obliczeniach należy uwzględnić dodatkowy mimośród konstrukcyjny.

Norma PN-B-03002:1999 [I] zaleca, aby zbrojenie wieńców wykonywać ze stali klasy od A-O do A-III, a potrzebny przekrój określić na podstawie obliczeń (wg PN-B-03264 [28]), przy czym zbrojenie to powinno być w każdym przekroju zdolne do przeniesienia siły rozciągającej o wartości co najmniej:

F > /. • 15 kN/ m > 90kN    (24)

gdzie:

l. - odległość pomiędzy usytuowanymi poprzecznie ścianami usztywniającymi.

Przy kształtowaniu wieńców należy brać pod uwagę rolę. jaką spełniają one w sytuacjach wyjątkowych, przy tworzeniu się wtórnych ustrojów' konstrukcyjnych. Funkcje wieńców żelbetowych w budynkach murowych zostały szczegółowo omów ione przez B. Lewickiego w [5].

Budynek z konstrukcyjnymi ścianami murowymi należy dzielić na mniejsze segmenty. stosując przerwy dylatacyjne, przechodzące przez całą konstrukcję od wierzchu fundamentu do dachu.

Odległość pomiędzy przerwami dylatacyjnymi należy wyznaczyć na podstawie analizy konstrukcji poddanej różnicy temperatur oraz ze względu na warunki gruntowe. Maksymalne odległości pomiędzy przerwami dylatacyjnymi, dla których nie trzeba przeprowadzać analizy konstrukcji podano w tablicy 23 normy PN-B-03002:1999 [1]. W elementach budynku silnie narażonych na odkształcenia termiczne odległości pomiędzy dylatacjami nie pow inny być w iększe niż:

-    ściany kolankowe - 20 m.

-    zewnętrzne warstwy ścian szczelinowych - S-M2 m (12 m - warstwa murowa z elementów ceramicznych. 8 m - inne rodzaje elementów murowych).

Biorąc pod uwagę koncentrację naprężeń termicznych w narożach ścian, przerwy dylatacyjne zaleca się umieszczać w pobliżu tych miejsc.