354 (17)

590

9

serc

cJ

f wcsc czysta „uszcze.mcjccc''

Rys. XV.l. Kondensator siłowni jądrowej z podwójnym dnem sitowym i blokadą wodną

nieszczelności

Kondensator i elementy urządzenia kondensacyjnego są tak projektowane, aby można było realizować zrzut pary świeżej, mającej wysoką temperaturę (patrz rys. XIII.34). Strumień masowy pary zrzutowej jest 1,5 —1,6 razy większy od strumienia pary na wylocie z turbiny, co musi być uwzględnione w kon-strukcji urządzenia kondensacyjnego.

Materiały konstrukcyjne w budowie turbin dla siłowni jądrowych nie różnią się w zasadzie od stosowanych w siłowniach konwencjonalnych. Jednak ze względu na erozję korozyjną korpus SP wykonywany jest (jak wspomniano) ze stali nierdzewnej. Nie zaleca się stosowania żeliwa ani stali kobaltowych, ogranicza się stosowanie miedzi i niklu. Szerzej stosuje się stale nierdzewne austenityczne, np. 12H18N9T (Cr — 18%, Ni - 9%. Ti — 0,5%, C - 0,1%).

3. Przykłady konstrukcji turbin

Rysunek XV.2 przedstawia przekrój p-; :żny turbiny kondensacyjnej 360 MW w elektrowni Bełchatów IZA MECH - BBC). Turbina 3-kadłubowa, typ reakcyjny. Korpus WP jednostrumieniowy, SP i NP dwustrumieniowy. Wszystkie cylindry dwuściankowe, korpus wewnętrzny WP bezkołnierzowy, z pierścieniami skurcznymi. Wirniki spawane, jedno łożysko między korpusami, stojaki nieruchome.

Rysunek XV.3 prezentuje turbinę o mocy 465 MW, przeznaczoną dla siłowni jądrowej w Żarnowcu (ZAMECH - BBC). Turbina 4-kadłubowa (SP + 3NP), wszystkie korpusy dwustrumieniowe, wirniki spawane. Dane turbiny: prędkość obrotowa 3000 obr/min, ciśnienie pary świeżej 4,35 MPa. zawilgocenie przed turbiną 0,42%, ciśnienie w skraplaczu 4.8 kPa, masowe natężenie przepływu pary świeżej 750 kg/s, temperatura wody zasilającej 223°C, liczba zaczepów regeneracyjnych 7 (4NP -l-odgazowywacz + 2WP).