35 (297)

Kolumna czołgów PzKpfw II (F) Sd Kfz 122 - Flammpanzer II „Flamingo“ z 101. Panzer Abteilung (Flamm), front wschodni, lipiec 1941 roku. A column of PzKpfw II (F) Sd Kfz 122 — Flammpanzer II "Flamingo “ flame thrower tanks from the lOlst Panzer Abteilung (Flamm), Eastern Front, July 1941. [Delta Publishingj

Skład batalionu był następujący: dowództwo batalionu sformowane według KStN 1110 z 1 lutego 1941 roku, oddział zapasowy {KStN 1179) mający PzKpfw II Sd Kfz 121, Cruiser Tank Mark IV A13 Mk II i sześć czołgów PzKpfw (F) Sd Kfz 122. Kompania dowodzenia (KStN 1151) miała następujący skład: pluton rozpoznawczy, pluton przeciwlotniczy, pluton saperów i pluton łączności. Trzon bojowy batalionu stanowiły trzy kompanie czołgów. Każda kompania {KStN 1177 z 1 lutego 1941 roku) składała się z trzech plutonów bojowych po cztery czołgi PzKpfw (F) Sd Kfz 122 i plutonu czołgów wsparcia mającego pięć PzKpfw II. Kolejny batalion tego typu 101. batalion, miał organizację identyczną z 100. batalionem.

Trzecia jednostka tego typu - 102. Panzer Abteilung (Flamm) składał się tylko z dwóch kompanii po 12 czołgów PzKpfw B2 (F) z miotaczami płomieni i trzech czołgów PzKpfw B1 740 (f) ze standardowym uzbrojeniem, tj. armatą kalibru 75 mm w kadłubie oraz kalibru 47 mm w wieży. Etat kompanii określał dokument KStN 1176 z 30 maja 1941 roku.

100. batalion powstał 1 marca 1940 roku, zaś trzy jego kompanie utworzono 21 marca. 101. batalion powstał 4 maja 1940 roku, a kompanie utworzono odpowiednio: 1. kompania 26 kwietnia, 2. kompania 10 maja, natomiast 3. kompania została sformowana 1 maja 1940 roku. Z powodu usterek czołgów batalion nie wziął udziału w kampanii we Francji.

Wszystkie wymienione wyżej jednostki zostały rozwiązane pod koniec 1941 roku. Powodem likwidacji batalionów były ogromne straty w sprzęcie i ludziach. Personel 100. batalionu posłużył do sformowania 1. batalionu 100. Panzer Regiment, przemianowanego na Panzer Abteilung „Gro&deutschland". Z kolei 101. batalion stanowił trzon 24. Panzer Regiment, nowo utworzonej 24. Dywizji Pancernej. Już 27 lipca 1941 roku został rozwiązany 102. Panzer Abteilung (Flamm).

A serious technical problem consisted in ensuring appropriate projecting pressure of the flammable liąuid. Therefore, special exhaust nozzles were developed. Their construction was similar to this applied in the ballast space filling system used by sub-marines.

Purposefulness of manufacturing such a big tank with a flame thrower was very ąuestionable, because using a “Tiger” as a “fire-raiser tank” diminished its combat value as a heavy tank.

On March 19, 1945, Hitler ordered once morę to speed up work and suggested that a “Tiger” tank without a turret should be used. Modifications of the tank, marked as schwerster Flammpanzer Ausf. E “Tiger” I, were to be carried out in the Wegmann & Co. factory in Kassel. Due to major damage to the German railway lines (it was March 1945!) the tank and the flame thrower (Stickstofflammgerat) did not reach Kassel before April 3, 1945. At this time the American troops were approach-ing the town. Therefore, it was planned to carry out the assem-bly in MI AG factory in Braunschweig. However, the prototype was not completed due to capturing Braunschweig by the British troops.

In the finał stage of war a flame thrower type Koebe mount-ed on a trailer was developed. The trailer had a partial armour, protecting, among others, the inflammable liąuid Container.

ORGANISATION OF UNITS

The basie organisational unit of tanks fitted with flame throw-ers was an armoured flamethrower battalion Panzer Abteilung (Flamm).

The first unit of this type - the lOOth Battalion - was fonned on 1 March 1940. Initially, the battalion consisted of the battalion staff (regulation KStN 1110 dated February 28, 1940), the

35