f5

PzKpfw II (Flamm) - Sd Kfz 122. 5 PzKpfw III (Sd Kfz 141) Ausf. G (5 cm) i jeden Panzerbefhlswagcn III (Sd Kfz 267). Batalion został przydzielony do IB. Dywizji Pancernej XXXXVII. Korpusu Zmotoryzowanego, 2. Grupy Pancernej, Grupy Armii „Śiodvk", IGI. batalion posiadał 25 czołgów PzKpfw II (Sd Kfz 121). zaś pozostały sprzęt jak 100. batalion. Batalion był przedzielony do XXXIX. Korusu Zmotoryzowanego, i. Grupy Pancernej, Grupy Armii „Środek". Ostatnia jednostka 102. batalion wchodził w skłarl IV. Korpusu Armijnego. 17. Armii. Gru py Armii „Południe".

Taktyka użycia jednostek uzbrojonych w czołgi z miotaczami płomieni przewidywała, ze czołgi mog.| być użyte bojowo tylko w sprzyjając yc h warunkach, tam gdzie zastosowanie klasycznych typów uzbrojenia (armaty, karabiny maszynowe) nie rokowało osiągnięć iu powodzenia. Działania czołgów uzbrojonych w miotacze płomieni miało także oddziaływać na psychikę nieprzyjacielskich żołnierzy.

Przewidywano, że poszczególne cele będą mszczone krótkimi „strzałami". Najskutec zniejs/e było użycie miotaczy płomieni na najbliższym dystansie do 40 metrów. Istniały dwie metody niszczenia celu. jedna polegała na podpaleniu celu, zaś druga przewidywała, że najpierw- rejon celu zostanie „polany" ciecz.] palną, a dopiero potem podpalony. Przewidywano, że bataliony nie będą operowały samodzielnie, lecz że będą przydziela ne do dywizji pancernej luli sporadycznie do dywizji piechoty. Nakazano, aby czołgi uzbrojone w miotacze płomieni każdorazowo były wspierane prze/ artylerię strzelającą ogniem na wprost lub przy wsp.m iu czołgów uzbrojonych w armaty. Czołgi uzbrojone w miotacze płomieni mogły byt' używane tylko w przypadku wcześniejszego zniszczenia pozycji nieprzyjacielskich armat przeciwpancernych i czołgów. Było to koniec zne / uwa gi na to, że czołgi z miotaczami płomieni były podatne na zniszczenie (spalenie*).

W szyku atakującej jednostki < zołgów czołgi z mio laczami płomieni posuwały się w drugiej lali ataku ata kując pozyc je piechoty niepi/yjac iela, która nie została zniszczona przez oddziały atakując e w pierwszej lali.

W sytuacji, gdy obrona nieprzyjaciela była bardzo rozbudowana czołgi z miotaczami płomieni na< ierały w trzeciej lali ataku. Regulamin walki przewidywał natarcie czołgów z miotaczami płomieni w jednej linii. Regulamin wskazywał też na możliwość używania w walce małych samodzielnych plulonów |>r/yd/ielanv< h np. do kompanii czołgów.

100. batalion w pierwszych dniach operacji „Bnrb,i-wspierał operac ję w pasie natarcia I U. DRanc, w walkąc li poniósł duże straty. Wiele czołgów sjdonęło w wyniku trafienia w zbiorniki / ciec zą zapalając ą.

Czołu PzKpfw 112 (K) zniszczony Koln Dwcnlcr m HoKimlii w kniiiniii I‘>45 roku. //'.v 1‘zKpjw H2 <!•') Urn*. nr<n >, llnliaiul. /■>•/.'

|Tunk Mim-nin|