364 (5)

100

100

25

25 (mf

100

25

25

P ~ 10-

Cg)^-'

4444.4

Przytoczymy także uzyskane w przykładzie 5.1,6 podstawowe wyniki wyrównania:

estymatory przyrostów do przybliżonych współrzędnych punktów

0.223'		^a**
0.164
-0.114
0.193	H	/ii, _

poprawki

0.023] 0.018 -0.015 -0.010 -0.008 0.004 0.0 It

-0.0005J7;

Takie same wyniki powinniśmy otrzymać stosując omówione w tym rozdziale zasady wyrównania sekwencyjnego.

Etap I

W etapie I wyrównamy współrzędne punktu 2j tylko na podstawie wyników pomiaru odległości d_v d₀, dy Korzystając z rezultatów obliczeń przedstawionych w przykładzie 5.1.6, możemy zestawić następujące macierze:

	0.9911	0.1329'		'25
A| =	-0.8185 0.4297	-0.5744 -0.9029	, Pj = 10^2	25 ^25.

L, =

-0.2 i 9 -0.069 0.038

(m)

Na podstawie tych danych uzyskujemy następujące wartości przyrostów do przybliżonych współrzędnych psnktu Z,:

■r f—0.197		'dx7. |
Ai PiL, =	=
^11 1 [ 0.143	tm)	ta J

oraz macierz wag

Pv. =    =a|p,a,

4592.6 1816.4 1816.4    1907.4

Etap II

Do pierwotnej, wyrównanej powyżej, sieci geodezyjnej dołączamy następny fragment złożony z nowego punktu oraz nowych wielkości mierzonych: odległości d_Ą, </_5> d₆, d₁ i kąta a. Wyniki pomiarów tych wielkości oraz ich błędy średnie przyjmujemy takie same jak w przykładzie 5.1.6. Na tej podstawie ustalamy następujący układ równań poprawek:

*4		'-0.6690	0.7433*
^vs		-0.9854	0.1700
^vr>	=	-0.9404	-0.3401
V;		-0.1647	0.9863
_^1'«.		0.4899	-0.3453

0	{)'			-0.230'
0	0	r!		-0.153
0	0	*Z|(H)	T’	-0.038
0.1647	-0.9863			0.000
-0.3441	-0.0575			0.0549

f    t    t

^AI(U)    ^dAj₍U) ^{+ L}u

W wyniku kolejnych działań, zestawiamy macierze:

'-0.6690	0.7433	0	0
-0.9854	0.1700	0	0
-0.9404	- 0.3400	0	0
-0.1647	0.9863	0.1648	0.0068
0.4898	- 0.3453	- 0.344 1	-0.0575
0	0	1	0
0	0	0	i

365